Subkultura - jest to względnie spójna grupa społeczna, która pozostaje zazwyczaj na marginesie społecznym i wyraża swoją odrębność poprzez podważanie albo negowanie powszechnie uznanych i utrwalonych wzorów kultury.

Turpizm - jest orientacją estetyczną, która polega na fascynacji, kalectwem, brzydotą, śmiercią, zjawiskami i przedmiotami odrażającymi.

Klasycyzm - to kierunek w sztuce i literaturze, który nawiązuje do rozmaitych wzorów kultury antycznej. Klasycyzm opierał się głównie na filozofii racjonalistycznej. Zadaniem sztuki klasycyzmu było naśladowanie natury, a także poszukiwanie wartości prawdy, dobra i piękna.

Topika - jest zbiorem toposów.

Topos - jest to motyw obiegowy, który powtarza się na przestrzeni wielu epok w różnych literaturach, świadczy on o ciągłości śródziemnomorskiej kultury.

Tradycja - jest przekazywaniem z pokolenia na pokolenie pewnych elementów kultury, obyczajów, wierzeń, które uważane są zbyt istotne dla jej tożsamości poprzez dana zbiorowość.

Arkadia - to kraina znajdująca się na półwyspie Peloponeskim. W przenośni oznacza: krainę wszelkiej szczęśliwości, raj ziemski.

Profanum - to sfera wszystkiego tego, co pozbawione jest religijnego znaczenia, wszystkiego co świeckie.

Sacrum - sfera ta obejmuje sobą wszystko co religijne, święte.

Desakralizacja - to pewnego rodzaju utrata specjalnego znaczenia, świętości, inaczej zeświecczenie, czyli przejście ze sfery sacrum do sfery profanum.

Symbol - jest znakiem, przedmiotem, pojęciem, które zastępuje inne pojęcie albo przedmiot. Poza swym znaczeniem dosłownym ma ukryte, inne znaczenie, które odczytywane jest na podstawie mowy doraźnej albo na zasadzie nie do końca określonego podobieństwa, w którym chodzi zasadniczo o wieloznaczność symboli. Przykładowo: róża jest symbolem piękna, miłości.

Epos - zwany jest również epopeją i stanowi najstarszy znany gatunek epicki. Jest to rozbudowany utwór wierszowany, który przedstawia dzieje mitycznych lub legendarnych bohaterów, przedstawionych na tle przełomowych dla danej społeczności wydarzeń. Epopeja jest zazwyczaj wielowątkowa i posiada budowę epizodyczną. Wydarzenia są relacjonowane przez obiektywnego i wszechwiedzącego narratora. Styl eposu z reguły jest bardzo podniosły i znakomicie dopasowany do rangi aktualnie opisywanych wydarzeń oraz wyidealizowanych bohaterów. Występują również apostrofy, stałe epitety, a także bardzo rozbudowane porównania.

Hybris - to pojęcie oznaczające pychę, przejawia się sprzeniewierzaniem się woli bogów, co pociąga za sobą okrutną karę dla bohatera, który dopuścił się tego występku.

Katastrofa - jest nieuchronną klęską, którą ponosi bohater każdej tragedii. Katastrofa stanowi konsekwencję wyborów bohatera.

Konflikt tragiczny - to konieczność dokonywania wyboru pomiędzy dwiema równymi sobie wartościami.

Liryka roli - stanowi typ liryki bezpośredniej. W wierszach, które należą do tej kategorii, podmiot liryczny staje się postacią historyczną, mitologiczną, znaną z literatury.

Litość i trwoga - stanowią uczucia, które zazwyczaj towarzyszą odbiorowi dramatu. Spowodowane one są z utożsamieniem się widzów z aktorami kreującymi bohaterów tragedii.

Mit tebański - to mit opiewający dzieje rodu Labdakidów, którzy byli władcami antycznych Teb.

Perypetia - jest nagłą zmianą losów bohatera, która powoduje przełom w jego historii.

Tragizm - to rodzaj estetycznej kategorii, która oznacza uwikłanie bohatera w konflikt sprzecznych ze sobą racji.

Wina tragiczna - to inaczej zbłądzenie, które spowodowane jest brakiem świadomości popełnienia niemoralnego czynu lub zbrodni.

Apatia - to postawa wewnętrznego spokoju, która powodowana jest wyzbyciem się wszelkich żądz i pragnień, zwana inaczej ataraksją. Była ona propagowana zarówno przez epikurejczyków, jak i stoików.

Epikureizm - jest stworzoną przez Epikura filozofią, która za najwyższe dobro uznaje szczęście, a przyjemność, pojmowaną nie tylko w sensie zmysłowym, ale również jako brak cierpienia, stanowi najprostszą drogę do niego.

Ironia - jest ukrytą drwiną, szyderstwem, zamaskowana jest pozorami aprobaty. Termin ironiczny oznacza również popularny literacki zabieg - jest to sprzeczność pomiędzy dosłownym znaczeniem danej wypowiedzi, a znaczeniem właściwym, które zamierzone było przez autora. W poezji pojęcie to oznacza dystans względem przedmiotu wypowiedzi, jej adresata i tematu.

Sceptycyzm - jest doktryną, która odrzuca możliwość uzyskania pewnej i uzasadnionej wiedzy. Zdaniem filozofów krytycyzm i wątpienie wobec wszelkich autorytetów stanowi jedyny sposób poszukiwania prawdy.

Stoicyzm - to znany filozoficzny kierunek, który głosi materializm. W etyce terminem tym określamy życie zgodne z rozumem oraz obojętnością wobec wszystkiego, co przyniesie nam los, nieważne czy spotykają nas powodzenia i bogactwa, czy też nieszczęścia.