Ze "Słownika terminów literackich": "Mit - gr. mythos, znaczy opowieść wyrażająca i organizująca wierzenia danej społeczności, przede wszystkim - archaicznej. Mit stanowi narrację o konkretnych wydarzeniach, tak jednak, by jej sens był zawsze ogólny, odnosił się do zasad wiary, porządku świata, ludzkiego postępowania itp. Narracja owa może być rozmaicie realizowana w języku, gdyż - w przeciwieństwie do narracji literackiej - mit nie jest związany raz na zawsze z jednym kształtem tekstowym. Opowiadana historia dotyczyła zwłaszcza tego, co było na początku, opowiadała o powstaniu bogów, ludzi, światów, jej bohaterami były istoty boskie lub co najmniej wyposażone w ponadludzkie właściwości. Mit tworzył wyobrażenia świętej przestrzeni, swoistego centrum świata, oraz świętego czasu, który nie płynie w sposób ciągły, ale stanowi element powracalny. Zadaniem mitu było organizowanie wyobrażeń o świecie, stał się on czynnikiem, oddziaływującym na wszelkiego typu czynniki poznawcze, pozwalał interpretować tak rzeczywistość przyrodnicza, jak społeczną; wiązał się ze sferą praktyki życiowej, stanowił motywację wszelkiego typu działań i obyczajów, przede wszystkim zaś rytuałów; był ważnym elementem więzi społecznej. Istotę mitu wyznaczały nie poszczególne jego składniki, ale sposób ich powiązania w znaczącą całość; światopogląd pierwotny wyrażał się przede wszystkim w jego ogólnej strukturze, która miała oddawać budowę świata. Mit występował zwykle w wielu wersjach, jednakże jeśli każda z nich kodyfikowała elementy wiary obowiązujące w danej społeczności, nie można traktować jednego wariantu jako prawdziwego, głównego, czy autentycznego, gdyż każda z wersji pełniła funkcje religijne, poznawcze i światopoglądowe właściwe mitom w ogólności. Mit występował pierwotnie w formie ustnej, zapisywany był dopiero wtórnie, zazwyczaj wtedy, gdy tracił bezpośrednią więź z wierzeniami i światopoglądem, przechodził w sferę opowieści, które funkcjonując w obrębie danej społeczności nie były już wypowiedziami w ścisłym sensie religijnymi, często wchodząc w obręb fantastyki. Zmienia się wówczas status mitu, przestaje on pełnić dawne funkcje, może podlegać różnorakim interpretacja i przekształceniom, a nawet być przedmiotem ujęć parodystycznych. Badaniem mitu zajmują się różne działy nauki, m.in. etnologia, religioznawstwo, socjologia, historia myśli społecznej. Mit bywa odnoszony nie tylko do społeczności archaicznych i sfery życia religijnego; mówi się także o obecności mitu w społeczeństwach nowożytnych, mając na uwadze przede wszystkim te wypowiedzi, których głównym celem jest oddziałanie na świadomość społeczną za pomocą czynników irracjonalnych, tworzenie swoistych wzorów osobowych i wzorów zachowania, które apelują nie do opartej na faktach wiedzy, ale do wszelkiego typu emocji, uprzedzeń, przesądów, zastygłych, nie poddawanych krytyce sposobów myślenia. Tak pojęty mit zachowuje pewne właściwości mitu archaicznego, choć może w ogóle się nie wiązać ze sferą życia religijnego; podobnie zmierza do modelowania zachowań i przeświadczeń, a więc jest bezpośrednio związany z praktyką społeczną. Mit pozostaje w bezpośrednich związkach z literaturą, tworzy jedną z charakterystycznych dla nich prostych form, rozmaicie rozwijanych w toku literackiej ewolucji.
