W 1958r. we Francji wprowadzono V Republikę. System wyborczy w odniesieniu do systemu wyborczego IV Republiki (1945-1956) został zmieniony. W okresie obowiązywania IV Republiki we Francji wybory odbywały się w wielomandatowych okręgach wyborczych przy proporcjonalnym podziale mandatów.
Uchwalona w 1958r. ordynacja wyborcza wprowadziła jednomandatowe okręgi wyborcze. Francja została podzielona na okręgi, których liczba była równa liczbie mandatów, które były do zdobycia. W pierwszej turze aby wygrać należało zdobyć większość głosów, a w drugiej turze także większość, ale bezwzględną.
Przed drugą turą odbywa się zacięta walka polityczna, która rozgrywa się między tzw. blokami politycznymi. Dochodzi więc do poszukiwania sojuszników i zawierania sojuszy między partiami. W wyborach parlamentarnych wybiera się nie tylko deputowanych, ale także ich zastępców, co powoduje, że w przypadku wygaśnięcia mandatu nie ma potrzeby organizowania wyborów uzupełniających.
Senat jest drugą izbą w Zgromadzeniu Narodowym ( nazwa parlamentu francuskiego). Kadencja senatora trwa 9 lat, natomiast co trzy lata wymieniana jest 1/3 składu. Wybory do tej izby nie są bezpośrednie, ani powszechne, ponieważ senatorowie są wybierani przez kolegia wyborcze, w których skład wchodzą m.in. deputowani, delegaci municypalni oraz radcowie generalni i regionalni.
Francuzi w głosowaniu powszechnym i bezpośrednim mogą także wybierać prezydenta. O stanowisko głowy państwa może ubiegać się nieograniczona liczba kandydatów, a głosowanie odbywa się w dwóch turach, jeżeli w pierwszej turze żaden z pretendentów nie zdobędzie bezwzględnej większości głosów. W ewentualnej drugiej turze udział bierze kandydat, który uzyskał najwięcej głosów i ten, który uplasował się na drugiej pozycji. Zwycięża ten, kto zdobędzie większe poparcie społeczeństwa.
