1.Powstanie Rządu Rzeczpospolitej Polskiej na wychodźstwie:
Rząd na wychodźstwie został utworzony po klęsce wrześniowej, kiedy po agresji Związku Radzieckiego 17 września 1939 rząd z prezydentem Mościckim opuścili kraj, by zachować ciągłość rządu chcieli udać się do Francji przez Rumunię. Tam jednak zostali zatrzymani i internowani. Prezydent Mościcki przekazał swoje uprawnienia i urząd Władysławowi Raczkiewiczowi, zachowując formalnie państwowość Polski. On powołał we Francji władzę wykonawczą - rząd, mianował bowiem premiera i ministrów. Tekę premiera oraz ministra spraw wojskowych i naczelne dowództwo objął Władysław Sikorski.
Rząd RP na wychodźstwie podtrzymał ciągłość państwa, reprezentując Polskę na arenie międzynarodowej.
2.Powstanie armii polskiej we Francji:
Do maja 1940 roku gen. Sikorski zgromadził 83 tysiące żołnierzy w Wojsku Polskim we Francji. Sikorski podjął się tworzenia wojska jeszcze w czasie działań na terenie Polski: 9 września 1939 została podpisana francusko-polska umowa wojskowa. Armia powstała przy boku aliantów i dzięki ich wsparciu Sikorski przeprowadził ewakuację żołnierzy internowanych po Kampanii Wrześniowej w Rumunii i na Węgrzech.
W 1940 roku, po klęsce Francji, armia została przeniesiona na teren Wielkiej Brytanii.
3.Ponowne nawiązanie stosunków polsko-radzieckich w 1941 roku - dlaczego do niego doszło po 17 września?
W czerwcu 1941 Związek Radziecki został najechany przez Niemcy, co zmieniło sytuację międzynarodową. Rząd Sikorskiego w Wielkiej Brytanii nie miał poparcia wszystkich sił politycznych (tzw. "Grubej czwórki": Stronnictwa Pracy, Stronnictwa Narodowego, Ludowego oraz "Wolności, Równości, Niepodległości" o profilu socjalistycznym). Uzyskał je po nawiązaniu stosunków z rządem radzieckim. Podpisał 30 września 1941 układ zwany "układem Sikorski-Majski". W postanowieniach układu Związek Radziecki anulował podział Polski przeprowadzony w Pakcie Ribbentrop-Mołotow, strony zobowiązywały się do nawiązania stosunków dyplomatycznych i wsparcia w wojnie z III Rzeszą. Konsekwencją układu było pozwolenie na utworzenie armii polskiej w ZSRR (Armii Andersa), do której rekrutowali się objęci amnestią więźniowie Polscy w ZSRR.
Układ był krytykowany za brak potwierdzenia granic sprzed 1939, opozycja jednak została pokonana.
3. Jak doszło do zerwanie tych stosunków?
Bezpośrednim powodem były żądania Rządu RP na wychodźstwie wyjaśnienia sprawy katyńskiej. W tej miejscowości lezącej blisko Smoleńska wojska niemieckie odkryły masowe mogił 4400 polskich oficerów z obozu w Kozielsku. Niemcy wydali w kwietniu 1943 oficjalny komunikat o odkryciu i sprawę badała komisja z udziałem Polskiego Czerwonego Krzyża. Mimo radzieckiego stanowiska, przypisującego mord stronie niemieckiej, rząd polski zwrócił się 16 kwietnia o zbadanie sprawy do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża. Władze radzieckie w odpowiedzi zerwały stosunki dyplomatyczne z RP (26 kwietnia) i przedstawiły pseudo-dowody winy Niemców. Polacy zostali oskarżeni o sprzyjanie stronie niemieckiej i ich propagandzie. W czasie procesu 16-tu winę próbowano przypisać stronie polskiej. Akta katyńskie do dzisiaj nie zostały w pełni udostępnione.
- Próba odpowiedzi na pytanie o katastrofę gibraltarską:
Generał Sikorski wracał z inspekcji wojsk Armii Polskiej na Środkowym Wschodzie, gdzie przebywał od wiosny. Samolot RAF z generałem na pokładzie spadł do wody nad Cieśniną Gibraltarską. Katastrofę przeżył jeden z dwóch pilotów. Przyczyny nie zostały do dzisiaj wyjaśnione w sposób pewny, choć powstało wiele sensacyjnych rekonstrukcji. Generał mógł być niewygodnym przeciwnikiem zarówno dla strony radzieckiej (pytanie "Czy Sikorski zginął za Katyń?" często się pojawia), jak i opozycji wewnętrznej, ale nie potwierdzono żadnej wersji.
6. Tajne organizacje wojskowe na terenie okupowanej Polski (wymień w kolejności powstania):
- Służba Zwycięstwu Polski, utworzona w 1939, w 4o roku przekształcona w ZWZ. Pomysłodawca jednolitej organizacji: gen. Michał Karaszewicz-Tokarzewski, pseud. Torwid. W kwietniu 1940 roku do ZWZ dołączyła powstała w Krakowie Organizacja Orła Białego
- Związek Walki Zbrojnej (powstały ze SZP) 13 XI 1939 roku. Podległy Rządowi RP na wychodźstwie. Pierwszy komendant generalny: gen. Kazimierz Sosnkowski. W 1942 (14 II)przekształcony w:
- Armia Krajowa: dowodzona przez gen. Stefana Roweckiego pseud. Grot. Część Polskich Sił Zbrojnych.
- Kierownictwo Walki Cywilnej (KWC). Powołana w 1942 roku, kierowane przez S. Korbońskiego. W 1943 roku połączyło się z Kierownictwem Walki Konspiracyjnej.
- Szare Szeregi - tajne harcerstwo; powołane we wrześniu 1939. Przewodniczyli kolejno: ksiądz J. Mauersberger, później T. Kupczyński.
- Kierownictwo Dywersji (Kedyw): w ramach AK, powstało na przełomie 1942/43. Dowodził gen. August Fieldorf, pseud. Nil
- Bataliony Chłopskie: organizacja ruchu ludowego 0d połowy 1940 roku. Dowodca: Franciszek Kamiński
- Żydowski Związek Wojskowy: istniał od września 1939. Walczył w Powstaniu w Gettcie Warszawskim, oddzielnie od ŻOB
- Żydowska Organizacja Bojowa (ŻOB): pod kontrolą AK, powstała w październiku 1942. Brała udział w Powstaniu w Gettcie Warszawskim w 1943 r. Dowódca: Mordechaj Anielewicz
7.Wymień największe jednostki polskich sił zbrojnych na Zachodzie: w kolejności walk:
- Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich (gen. Z. Szyszko-Bohusz). Walki na terenie Norwegii - bitwa o Narwik
- 10 Dywizja Grenadierów (gen. B. Duch, wcześniej dowodzący I dywizją Grenadierów)
- 2 Dywizja Strzelców Pieszych (gen. B. Prugar-Ketling). Tereny Lotaryngii
- Brygada Strzelców Karpackich (gen. S. Kopański). Powstała w Syrii. Wsławiła się pod Tobrukiem
- Dywizjony lotnicze: 300,301,302, 303, (m.in. mjr Z. Krasnodębski, kpt. R. Rudkowski, ppłk W. Makowski)
- 2 Korpus Polski, gen. Anders: bitwa o Monte Cassino, V 1944.
- I Dywizja Pancerna, gen. S.Maczek
8. 22 lipca 1944: Manifest PKWN: jakie zapowiadał reformy i jakie były szanse na realizacje obietnic?
22 lipca 1944 swój program ogłosił Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego, będący rządem Polski powołanym w Moskwie dwa dni wcześniej. Zgodnie z manifestem jedyna legalną władzą w Polsce stawał się zależny Komitet. dokument zapowiadał reformę rolną, walkę z nazizmem u boku radzieckiego sojusznika i późniejszą odbudowę kraju oraz zwrot dóbr zagarniętych przez nazistów.
W kwestii ustroju zapowiadał demokrację parlamentarną.
Obietnice nie zostały dotrzymane, oprócz reformy rolnej polegającej na parcelacji dawnych gospodarstw ziemskich.
9. Proces formowania Wojska Polskiego:
Wojsko Polskie zależne od ZSRR zaczęto formować po ewakuacji armii Andersa. Z inicjatywą wyszli polscy komuniści (Związek Patriotów Polskich). I Dywizja Piechoty im. T. Kościuszki powstał w lipcu 1943 w obozie w Sielcach nad Oką. Okres do marca 1944 zajęło sformowanie I Korpusu Polskiego w ZSRR, liczącego około 40 tys. żołnierzy. Następnie sformowano (do lipca 1944) I Armię Polską . Jako I Armia Wojska Polskiego brała udział pod dowództwem gen. Berlinga w walkach na terenie Polski (aż do Kołobrzegu), po jej wkroczeniu uchwalono manifest PKWN i utworzono zależny od Moskwy rząd Polski.
10. Akcja "Burza" - wyjaśnienie:
Pod tym kryptonimem krył się plan dowództwa AK wprowadzany w życie po wkroczeniu do Polski Armii Radzieckiej, posuwającej się w stronę Berlina. Planowano, by uniknąć uzależnienia od "wyzwolicieli" atakować oddziały wycofującej się armii niemieckiej i samodzielnie zajmować tereny, by witać armię radziecką na pozycji gospodarza. Po wkroczeniu wojska ZSRR, dowódcy terenowi AK mieli się ujawnić i przejąć władzę nad zajętym terenem.
Szybko jednak przekonano się, iż są wtedy aresztowani przez NKWD, gdyż ZSRR nie potrzebowało samodzielnej i niezależnej Polski.
11. Dlaczego armia radziecka nie udzieliła pomocy powstańcom w Warszawie:
Odpowiedź znajdujemy wyżej, w charakterystyce planu "Burza". to poszerzenie akcji na stolicę spowodowało wybuch powstania. Polacy pragnęli samodzielnie wyzwolić stolicę kraju, licząc na wsparcie aliantów. Decyzja została podjęta w momencie, gdy wojska radzieckie zbliżały się do Warszawy, liczono więc, że po kilkudniowych walkach samodzielnych, do miasta wkroczy Armia Czerwona. Stalin jednak zatrzymał ofensywę na drugim brzegu Wisły, pozwalając na rzeź Warszawy. Nie zezwolił również na transporty lotnicze niosące wsparcie alianckie. Nawet Polacy z I Armii Wojska Polskiego dostali surowy rozkaz zaniechania działań.
Kraj wyczerpany powstaniem (18 tys. zabitych żołnierzy-powstańców, rzeź ludności cywilnej Warszawy: zginęło ponad 180 tys. osób) stał się łatwiejszym celem do podporządkowania. Warszawa pozbawiona pomocy poddana została zniszczeniu na wyraźny rozkaz Hitlera