Pod pojęciem "okres tulipanowy" w historii Turcji, kryje się okres panowania Ahmeda III i paszy Ibrahima. Nazwa pochodzi od tulipanów, eksportowanych z Holandii, których wielkim miłośnikiem był sułtan Ahmed III.
W Turcji ten okres objawił się korzystaniem jednocześnie z dorobku kulturalnego Zachodu i Wschodu. Zaznaczył się w sztuce tureckiej europejski renesans i barok, zanikały powoli orientalne elementy. Powszechna była skłonność do zabaw i beztroska w życiu codziennym. Czas wolny spędzano oglądając pantomimy, wystawiane przez teatr wenecki. Nadwornym malarzem był Holender - Vanmour. Portretował samego wezyra, jego dwór i dygnitarzy dworu osmańskiego.
Najbardziej znanym poetą tureckim tego okresu był - Ahmed Nedim. Zwolennikiem rodzimej tradycji. Tworzył utwory dla których inspiracją była ludowa kultura. Finezja i wyrachowanie to dominujące cechy osmańskiej poezji, na którą duży wpływ wywarł Lale Deverz.
W okresie tulipanowym uruchomiono pierwszą drukarnię (po 1720 r.). Teksty, które z niej wychodziły były drukowane alfabetem łacińskim. W ten sposób próbowano zeuropeizować Turcję. Wydawanie książek w alfabecie łacińskim do tej pory było traktowane jako złamanie zasad religii. W krótkim też czasie grupa fanatyków religijnych doprowadziła do zamknięcia drukarni. To jednak nie wpłynęło na odcięcie się Turcji od europejskich wpływów. Popularnością cieszyły się nauki takie jak: geografia, medycyna, matematyka czy fizyka. Zmieniał się także stosunek poddanych do rządzących. Bowiem ludność obciążona wysokimi podatkami, uciekała do miast, głównie do Konstantynopola, szukając to lepszego życia. Z czasem stworzyła grupę, która stanie się podporą wszelkich ruchów o charakterze buntu, wymierzonych przeciwko panującym stosunkom społecznym.
Najniższe warstwy ludności Turcji nie rozumiały zmian, zachodzących w kulturze, w nauce. Wszystkie próby reform były przez nie odrzucane, jako godzące w stary porządek utrwalony religijnymi zasadami i przepisami. Z tego tez powodu europeizacja, która dokonywała się w okresie tulipanowym, miała bardzo powierzchowny charakter. Nie dotknęła też dziedzin istotnych dla państwa, czyli gospodarki i sił zbrojnych.
