Śmierć Karola II i wybuch wojny 30-letniej położyło zakończyło okres pomyślności miasta. Miasto stało się widownią walk wojsk cesarskich i szwedzkich. Wedle przysłowia wojna żywi wojsko miasto dotknęły wszystkie nieprzyjemności z tym związane. Splądrowano i ograbiono miasto. Zniszczeniu uległ zniszczenie kościoła Św. Wawrzyńca. Szwedzki generała Wittenberg nakazał zburzyć mury obronne miasta. Rozebrano też wszystkie fortyfikacje miejskie. Wszystkie te i inne czynniki spowodowały upadek gospodarki księstwa wyludnienie a miastu bezpośrednie zniszczenie. Rywalizujące ze sobą armie cesarskie i szwedzkie pod dowództwem generała Mac Duvala doprowadziły do upadku miasta.
Jak by nieszczęść było mało przyszedł głód i zaraza. Wybuchały epidemie. A ludzie uciekali z księstwa. Pomimo tych niekorzystnych czynników Oleśnica pozostała jednym z najbardziej interesujących i liczących się miast Dolnego Śląska. Na rozległym placu rynkowym stał ratusz z wieżą czworoboczną. Biegnące do rynku uliczki zapełnione były małymi sklepikami, kantorami i warsztatami rzemieślników.
Niekorzystnie zmieniały się stosunki ludnościowe i religijne. Zaczął się proces zastępowania na tych terenach ludności Polskiej osadnikami z Niemiec. Część Polaków uległa procesowi germanizacji i przyjęła niemiecko brzmiące nazwiska.
W 1647 zmarł ks. Karol Fryderyk ostatni męski przedstawiciel oleśnickich Podbieradowiczów. Jego córka Elżbieta została żoną Sylwiusza Nemroda księcia wirtemberskiego. Książe ten założył zasłużony dla miasta jak i księstwa ród książąt oleśnicko-wittemberskich. Książę wykształcił się na Uniwersytecie sztrasburskim. Po przybyciu do Oleśnicy uczył się języka polskiego. Którym w owych czasach jeszcze dużo ludzi posługiwało się w tym regionie. Co świadczy o sile polskiego żywiołu który jeszcze nie wygasł.
. Podczas jego rządów odbudowano miasto i nadano nowe przywileje miejskie min. dla Dobroszyc które uzyskały prawo miejskie. Oleśnica uzyskała przywilej sprzedaży piwa w 46 wsiach co w znacznym stopniu podniosło dochody miasta. Do nowej przebudowy przystąpiono w roku 1652. Już w duchu baroku odbudowano bramy: Bydlęcą i Wrocławską na przedmieściu powstał szpital i wiele innych budynków w duchu epoki. W 1670 roku powstał pierwszy teatr w mieście który nosił nazwę Domu Koncertowego.
Nastał dobry okres dla księstwa, rozrastały się cechy rzemieślnicze, zakwitło życie kulturalne. W drukarni Jana Zayfferta w 1671roku wydano dzieło nauczyciela Macieja Dobrackiego pt." "Wydworny polityk". W roku 1671 wydano nowe pozycje min. "Spiżarnia duszna", podręcznik języka polskiego dla Niemców "Polnische Teutsch erklaerte Sprachkunst", modlitewniki jak i najróżniejsze drobne wydawnictwa.
Jak widać małe miasta mają swoją bogatą historię. Dziś stojące jakby na uboczu niegdyś spełniały bardzo ważną rolę. Warto jest zgłębiać wiedze o swoim regionie i poznawać jego historie. Oleśnica jest ciekawym miastem leżącym na granicy trzech państw. Od wieków stykały się tu żywioły czeski, polski i niemiecki. Wywarły one wpływ na historie i wygląd dzisiejszego miasta.
