Wydarzenia, które nastąpiły w latach 1848-1849, nazwane Wiosną Ludów, opanowały różne ruchy europejskie. Mimo iż wyróżniano wystąpienia burżuazyjno-liberalne, czy w mniejszym stopniu republikańskie, najsilniejszą grupą były ruchy narodowowyzwoleńcze. Burżuazja wraz

z drobnomieszczaństwem, inteligencją, a nawet robotnikami zgodnie dążyła do likwidacji monopolu władzy, gwarancji większej swobody i praw w gospodarce a przede wszystkim większej wolności.

Konflikt narastał poprzez głoszone i rozpowszechniane idee liberalne i demokratyczne. Organizowano tajne związki i stowarzyszenia, np. publiczne bankiety we Francji. Dużą rolę odegrała prasa, na łamach której propagowano głoszone ideały. Atmosfera i wydarzenia przyczyniły się do narastania konfliktu między liberałami a demokratami. Poglądy ich różniły się przede wszystkim

w kwestii prawa wyborczego. Liberałowie domagali się wyborów cenzusowych, natomiast demokraci żądali powszechnego prawa wyborczego.

Przeciwnicy francuskiego rządu monarchii lipcowej, sprawowanej przez małą grupę oligarchii finansowej, dążyli do tego, aby zwiększyć swój dostęp do władzy.

Burżuazja niemiecka oraz monarchia habsburska dążyły do zmiany ustroju feudalnego wraz z jego strukturami i sposobem sprawowania władzy. Zarówno burżuazja włoska jak i niemiecka liczyły na poprawienie sytuacji swych państw będących w stanie kryzysu, rozbicia politycznego.

Wśród społeczności, pozbawionej swego państwa, jak Polacy czy Węgrzy oraz narodów tj. Włosi

i Niemcy, którzy byli w sytuacji rozłamu politycznego, pojawiły się na nowo dążenia narodowowyzwoleńcze.

Sytuację konfliktową w Europie nasiliła tzw." kwestia socjalna", która dotyczyła bezpośrednio robotników, ich warunków życia i pracy. W latach 1847-1848 niemal cała Europa przeżywała głód, sytuacja warstw najuboższych wciąż pogarszała się. Występował niedobór pszenicy a ceny ich podwoiły się, zaraza ziemniaczana doprowadziła do niedostatku. Wszystkie te elementy poczyniły się do rozruchów głodowych we Francji, Niemczech, Belgii i Włoszech.

W latach 1848-1849 Europa znalazła się w skomplikowanej sytuacji polityczno-społecznej. Postulaty polityczne łączyły się z niezgodą społeczną, natomiast wiara w wolność ze skruszeniem zacofanych rządów w Europie.

W historii Europy wydarzenia te odegrały wielką rolę. Niemal całą Europę opanowały ruchy rewolucyjne. Rewolucja na Sycylii, zapoczątkowana w styczniu 1848, pociągnęła za sobą kolejne zrywy we Francji, Wiedniu i Berlinie. Przewroty wyzwoleńcze opanowały również ziemie polskie, węgierskie oraz czeskie. Pojawiły się rzesze południowosłowiańskie, które zamieszkiwały tereny monarchii habsburskiej.

Za początek Wiosny Ludów w Europie uznaje się wydarzenia z 12 I we Włoszech gdzie wybuchła rewolucja w Palermo na Sycylii. Głównym założeniem były postulaty dotyczące przeprowadzenia liberalnych zmian oraz usamodzielnienie się Sycylii od Królestwa Neapolu.

W dniach 22-25 II rewolucja ogarnia Francję. Rząd nie toleruje i nie pozwala zorganizować bankietu publicznego. Demonstracje protestujących zaostrzają się, przeistaczając się w rozruch. Relacje między ludnością Paryża a wojskiem poprawiają się. Król Ludwik Filip I zmuszony jest abdykować

i wyjechać do Anglii. Władze zgodnie z żądaniami ludu przejął Rząd Tymczasowy, który ogłosił Francję republiką.

Miesiąc po zamieszkach we Francji, 13-15 III następują zamieszki w Austrii, a dokładniej we Wiedniu. W tej sytuacji K. Metternich ucieka, a cesarz przystaje na zniesienie cenzury i powołuje Gwardię Narodową oraz zwiastuje utworzenie konstytucji.

Niemal w tym samym czasie, 17-18 III, przewrót opanowuje Prusy. Podobnie jak w Austrii pojawia się zgoda na unieważnienie cenzury, zebranie sejmu, przyznanie liberalnej konstytucji oraz powstanie Gwardii Narodowej. Walki ludności z wojskiem przyczyniły się do dużych strat wśród ludności Berlina, zginęło ok. 200 osób.

Wydarzenia z wiosny 1848 roku, ogarniające niemal całą Europę, zainicjowała głównie burżuazja, która dążyła do zaspokojenia swoich potrzeb i gwarancji konstytucyjnych, liberalnych i demokratycznych. Rewolucja nasiliła się i w maju i czerwcu na terenach Francji i Austrii, co możemy uznać za przełom podczas tzw. Wiosny Ludów. Jeszcze tego samego roku nastąpiło osłabienie fali rewolucyjnej.