Związek Morski
Chociaż Grecy pokonali Persów w bitwach pod Platejami i Salaminą, to nadal duża ilość miast jońskich położonych wzdłuż wybrzeża Azji Mniejszej pozostała pod panowaniem Persów. W celu wzmocnienia swoich sił greckie polis utworzyły Związek Morski. Nie wstąpiła jednak do niego Sparta, gdyż ponowiła wycofać się z udziału w wojnie. Państwa zrzeszone w Związku chciały wybudować flotę. Każde z państw członkowskich miało obowiązek dostarczenia określonej liczby statków raz do roku oraz wpłacenia składki do wspólnego skarbca. Nadzór nad finansami sprawowały Ateny, które wiodły prym w Związku. W 449 r. p.n.e. został zawarty pokój z Presją, co spowodowało, że część państw należących do Związku przestało wpłacać pieniądze na jego rzecz. Jednak Ateńczycy użyli argumentu przemocy i nakłonili je do zmiany decyzji. Otrzymane kwoty Ateny przeznaczyły na wzmacnianie swojej potęgi oraz upiększenie miasta.
Piękno i potęga Aten
Ateńczycy wybudowali port w Pireusie, który połączyli ze swoim miastem murem obronnym o długości 12km. W ten sposób Ateny zostały twierdzą. Dzięki własnej flocie właśnie to greckie polis miało przewagę nad innymi państwami-miastami. Po zakończonej wojnie z Persją do 29r. p.n.e. władzę sprawował Perykles, który postawił sobie za cel stworzenie z Aten potęgi. Perykles chciał odbudowania zniszczonego przez Persów Akropolu. Partenon, który był największą świątynią na wzgórzu, został poświęcony bogini Atenie. Budowla ta miała 34m. szerokości i 70m. długości. Wewnątrz świątyni stanął pomnik Ateny wyrzeźbiony przez Fidiasza
Epoka klasyczna w Atenach i dzieła Fidiasza
Jednym z najwybitniejszych artystów starożytnej Grecji był Fidiasz. Wśród jego dzieł można wyróżnić rzeźby: posąg Ateny na Akropolu, pomnik Zeusa oraz rzeźbę przedstawiającą mężczyznę rzucającego dyskiem - Dyskobol.
Teatr
W trakcie obchodów święta ku czci Dionizosa odbywały się występy chórów, którym od VI w. p.n.e. towarzyszył występ aktora. Jego rola polegała na prowadzeniu rozmowy z przodownikiem tego chóru. Te występy uznawane są za początek greckiego teatru. W V w. p.n.e na scenie pojawił się drugi aktor, którego wprowadził Ajschylos, a następnie trzeci wprowadzony przez Sofoklesa. W role na scenie mogli wcielać się wyłącznie mężczyźni, którzy występowali w maskach. Jeden aktor przeważnie grał kilka ról w jednym przedstawieniu. Występom aktorów towarzyszył chór, którego zadaniem było komentowanie mających miejsce na scenie wydarzeń.
W V w. p.n.e. przedstawienia odbywały się w Atenach podczas obchodów święta Dionizosa i trwały z reguły cztery dni. Przeważnie jednego dnia odgrywano trzy tragedie, a jedną sztukę mogło oglądać nawet 17tys. osób. Bilety na przedstawienia były bardzo tanie, a osoby najbiedniejsze otrzymywały specjalny zasiłek, który pozwalał im na ich zakup. Teatr w starożytnej Grecji odgrywał dosyć ważną rolę. Jedną z najbardziej znanych i zachowanych tragedii jest "Antygona" Sofoklesa.
Filozofowie
Do najbardziej znanych filozofów greckich należał Sokrates, żyjący w V w. p.n.e. On sam nie określał siebie mianem mędrca. Często można go było spotkać na ulicy, gdzie prowadził rozmowy ze zwykłymi ludźmi, w których starał się pomóc im odnaleźć prawdę. Sokrates został jednak oskarżony o deprawowanie młodzieży oraz o bezbożność. Za te zarzuty został skazany na śmierć przez wypicie cykuty (trucizny). Uczniem filozofa był Platon, który otworzył w Atenach szkołę dla filozofów tzw. Akademię. Stworzył on kierunek w filozofii określany mianem idealizmu.
