Podział na dzielnice
Około 1097 roku Władysław I Herman dokonuje podziału kraju na dzielnice między swoich synów. Zbigniew otrzymuje Wielkopolskę, a Bolesław Małopolskę oraz Śląsk. Władza zwierzchnia, a także Mazowsze główne grody pozostają w rękach Hermana, który zmarł w 1102 roku. Od tego momentu zaczynają się walki między braćmi. Zakończyły się one oślepieniem i śmiercią Zbigniewa w 1112 roku.
Interwencja cesarza Henryka V
W 1109 roku cesarz Henryk V organizuje wyprawę w obronie Zbigniewa. Obrona Głogowa i Wrocławia. Najazd cesarski zostaje odparty. Wojna ukazuje talent wojskowy Bolesława Krzywoustego. Zaczyna się też rodzić świadomość narodowa i patriotyzm.
Walki o Pomorze
Do 1119 roku Bolesław Krzywousty opanował Pomorze Gdańskie. Walki o Pomorze Zachodnie zostały zakończone około 1123 roku.
Hołd złożony cesarzowi
W 1135 roku Bolesław Krzywousty złożył hołd cesarzowi Lotarowi III na zjeździe w Merseburgu. Uznał się jego lennikiem.
Ustawa sukcesyjna Bolesława Krzywoustego
Ustawa sukcesyjna nazywana jest również testamentem Bolesława Krzywoustego. Opracowana została kilka lat przed jego śmiercią. Określała podział państwa na dzielnice. W ten sposób władca chciał zapobiec walkom o tron po jego śmierci.
Krzywousty wyznaczył swoim synom następujące dzielnice: Władysław II - Śląsk, Bolesław Kędzierzawy - Mazowsze, Mieszko Stary - Wielkopolska, Henryk - ziemia sandomierska. Władzę naczelną miał sprawować tzw. princeps czyli najstarszy w rodzie. Jemu oprócz dzielnicy dziedzicznej przysługiwała jeszcze dzielnica senioralna. W jej skład wchodziły: ziemia krakowska, sieradzka, łęczycka, część Kujaw z Kruszwicą oraz część Wielkopolski z Kaliszem i Gnieznem.
Bolesław II Krzywousty zmarł w 1138 roku. Po nim władzę przejął jego najstarszy syn - Władysław II.
