Położenie:

Kuba jest to kraj wyspiarski leżący w archipelagu Wielkich Antyli. Znajduje się w odległości ok. 200 km od południowych wybrzeży Florydy, 200 km od wschodnich wybrzeży Meksku oraz 100 km od leżącego na wschodzie Haiti.

Ukształtowanie powierzchni:

Na Kubie występują prawie wszystkie formy ukształtowania powierzchni - od nizin po, dochodzące do 2000 m n. p. m, masywy górskie. Obszary nizinne stanowią aż 70% powierzchni wyspy. Góry wznoszą się w południowo-zachodniej części kraju i tworzą je wapienne masywy Sierra de los Organos. Na południowym wybrzeżu ciągnie się łańcuch górski Sierra Maestra z najwyższym szczytem wyspy - Turquino (2005 m n.p.m.).

Kuba charakteryzuje się ponadto bardzo urozmaiconą linią brzegową.

Klimat:

Kuba leży w strefie klimatów równikowych wybitnie wilgotnych, jedynie jej zachodnie krańce sięgają strefy klimatów zwrotnikowych wilgotnych. Dla tego regionu charakterystyczne są, występujące w lecie i na jesieni, cyklony tropikalne. Średnia roczna suma opadów wynosi 1380 mm.

Historia:

Wyspa została odkryta 27.X.1492 r. przez Krzysztofa Kolumba. Nadał on jej wówczas nazwę Juana.

W latach 1905 - 1912 wyspę podbiła Hiszpania i od tej pory stała się jej kolonią.

Od 1797 roku Kuba była ośrodkiem handlu niewolnikami. W latach 1868 - 1878 wybuchło nieudane powstanie, zwane wojną dziesięcioletnią. Po nim, w roku 1895 wybuchło kolejne, które doprowadziło w trzy lata później di interwencji USA. Hiszpania była wówczas zmuszona zrzec się Kuby.

W 1902 r. Kuba uzyskała niepodległość. Nastały wówczas czasy rządów dyktatorów. W roku 1959 obalono reżim F. Batisty. Dokonali tego rewolucjoniści pod wodzą Fidela Castro. Castro zmienił kraj w komunistyczną dyktaturę wspieraną przez Związek Radziecki.

W początku lat 90-tych na Kubie nastał kryzys gospodarczy. Związany był on głównie z ograniczeniem importu ropy naftowej z krajów byłego ZSRR. Doprowadziło to do zmniejszenia produkcji rolniczej i przemysłowej kraju oraz spadku stopy życiowej jego mieszkańców. W owym czasie nasiliła się także nielegalna emigracja kubańczyków do USA

Ustrój:

Kuba jest republiką socjalistyczną. Głowę państwa i szefa rządu stanowi prezydent - Fidel Castro. Władza ustawodawcza kraju jest w rękach jednoizbowego Zgromadzenia Narodowego, w którego skład wchodzi 589 deputowanych wybieranych co 5 lat. Jest tylko jedna partia rządząca - Komunistyczna Partia Kuby.

Ludność:

Liczna ludności Kuby wynosi 11,1 mln. Gęstość zaludnienia, to 100 os/km².

Wyspę zamieszkuje kilka grup etniczno-rasowych: mulaci stanowią 51% mieszkańców, ludność biała - 37%, czarna - 11%, a azjatycka - 1%.

Głównymi grupami wyznaniowymi są: ateiści (55%), katolicy (40%), protestanci (3%) oraz inni (2%).

Średnia długość życia wynosi - u mężczyzn 73 lata, u kobiet 78 lat.

Wskaźnik urbanizacji Kuby jest wysoki i wynosi 75%.

Wskaźnik analfabetyzmu sięga 6%. Jeszcze w roku 1960 na Kubie było ok. 22% analfabetów. Jednak, po zwycięstwie rewolucji nowy rząd położył silny nacisk na podniesienie poziomu szkolnictwa.

Gospodarka:

Dochód narodowy na 1 mieszkańca wynosi na Kubie ok. 1700 USD (1999).

W strukturze zatrudnienia dominują usługi - 46,5%, następnie przemysł - 31,6%, a na końcu rolnictwo - 20,4%.

Do głównych upraw wyspy należą: trzcina cukrowa, tytoń, rośliny cytrusowe i kawa.

Na Kubie znajduje się wiele bogactw naturalnych, m.in.: rudy niklu, chromu, miedzi, żelaza oraz złoża ropy naftowej.

Rozwinięty jest przemysł hutniczy, metalowy, elektrotechniczny i chemiczny.

Struktura handlu zagranicznego przedstawia się następująco: eksportuje się głównie cukier (73,2%), minerały (9,2%) i owoce (3,9%), a głównymi odbiorcami są kraje byłego ZSRR, Niemcy oraz Chiny. Importuje się natomiast paliwa (32,4%), maszyny (31,2%) oraz żywność (11,4%).

Zadłużenie zagraniczne kraju jest bardzo wysokie i wynosi 11,2 mld USD (1998 r.).