Ruchem nazywamy zmianę w czasie położenia ciała względem obserwatora rozumianego jako układ odniesienia.
Układem odniesienia nazywamy punkt lub zestaw punktów w przestrzeni, względem których opisujemy ruch. Najczęściej z układem odniesienia związany jest układ współrzędnych.
Torem ruchu nazywamy krzywą, po której w przestrzeni porusza się dane ciało. Na podstawie kształtu tej krzywej ruch możemy podzielić na: prostoliniowy - ciało porusza się po linii prostej oraz krzywoliniowy, gdy ciało porusza się po linii krzywej.
Pod pojęciem drogi rozumiemy odległość, jaką pokonuje ciało podczas swojego ruchu. Innaczej mówimy ze droga to długość toru przebytego przez ciało. Jednostką mierzącą drogę w układzie Si jest 1 metr.
Przesunięciem nazywamy wielkość wektorową, opisującą zmianę prędkości w ciągu jednostki czasu.
Przyspieszenie definiujemy jako wielkość wektora równa zmianie prędkości w jednostce czasu. Przyspieszenie ma kierunek i zwrot zgodny z wektorem zmiany prędkości.
Cechami ruchu jednostajnego prostoliniowego są:
- stały kierunek, zwrot i wartość prędkości
- tor jest linią prostą
- kierunek, zwrot ruchu jest stały i zgodny z kierunkiem i zwrotem wektora prędkości
- przyspieszenie wynosi zero
W ruchu jednostajnym prostoliniowym droga jest proporcjonalna do czasu trwania ruchu a stałą proporcjonalności jest prędkość.
W ruchu jednostajnym prostoliniowym wartość prędkości chwilowej jest równa wartości prędkości średniej i jest stała dla dowolnego momentu czasu.
Ruch, w którym przyspieszenie jest stałe, nosi nazwę ruchu jednostajnie zmiennego.
