Góralki są to małe ssaki podobne do świnek morskich. Czasami mylnie określa się je jako króliki lub gryzonie. Obecnie znane są trzy gatunki góralek:
- góralka drzewna,
- żółto-plamista góralka górska,
- abisyńska góralka górska.
Góralki najprawdopodobniej żyły już przed ok. 50 milionami lat, w eocenie, na ten okres datuje się bowiem najstarsze znalezione szczątki.
Zasiedlają strefę zwrotnikową i podzwrotnikową na wysokościach od 400 m p.p.m.
u wybrzeży Morza Martwego do 3500 m n.p.m. we wschodniej części Afryki.
Góralki mają krępą budowę i są dość silne, ich sierść jest gęsta a 3-milimetrowy ogon jest prawie niewidoczny.
Różne gatunki mają różne ubarwienie, waha się ono w granicach jasnoszare - ciemnobrązowe. Kończyny przednie zakończone są pięcioma palcami a kończyny tylne - czterema.
Ciąża u góralek trwa 6 - 8 miesięcy, może to świadczyć o pochodzeniu tych zwierząt od dużo większych przodków. Mimo małych rozmiarów ciała, dł. 6 30 - 60 cm, wys. do 30 cm, ciężar 2 - 5 kg, góralki są bliskimi krewnymi słoni i krów morskich.
Góralki to zwierzęta stadne, tworzą grupy liczące do 80 osobników, wodzem jest zawsze dorosły samiec. Góralki dożywają wieku 10 lat.
Odżywiają się pokarmem roślinnym. Nie budują nor, czasami osiedlają się w jamach opuszczonych przez inne zwierzęta, zazwyczaj chowają się w szparach między kamieniami
i skałami. Charakterystyczny dźwięk jaki wydają to długi, głośny świergot.
