Jest swoistą, płynną łączną tkanką, która krąży w krwionośnym układzie kręgowców; składa się z osocza płynnego oraz krwinek: leukocytów, erytrocytów, trombocytów (płytki krwi u ssaków); dostarcza tlen tkankom, odbiera CO2, rozprowadza odżywcze substancje oraz hormony, odprowadza metabolity szkodliwe, ma swój udział w odpornościowych reakcjach organizmu.
Funkcje krwi
Łączni z limfą, międzykomórkowym i mózgowo-rdzeniowym płynem tworzy wewnętrzne środowisko ustroju. Składa się ona z osocza oraz w nim zawieszonych elementów - tzw. krwinek. U człowieka występuje 5,5-5 l krwi.
W ustroju krew pełni różne funkcje:
- do tkanek transportuje tlen który pobierany jest z płuc, odprowadza także dwutlenek węgla z tkanek do płuc;
- transportuje odżywcze substancje wchłaniane w pokarmowym przewodzie, substraty komórkowych przemian do krwi uwalniane w tkankach a także witaminy oraz hormony;
- odprowadza zbędne albo szkodliwe chemiczne substancje do wydalniczych narządów (gruczołów potowych, nerek oraz jelit);
- pełni istotne obronne funkcje dzięki enzymom w niej zawartym, które rozkładają różne chemiczne substancje poprzez działania przeciwciał a także dzięki fagocytarnym właściwościom białych krwinek,
- krążenie krwi daje możliwość regulacji temperatury organizmu (rola termoregulacyjna).
Dla właściwego funkcjonowania wszystkich tkanek niezwykle ważne znaczenie posiada zachowanie fizyczno-chemicznej równowagi; to podstawowy składnik homeostazy; ta równowaga utrzymana jest poprzez współdziałanie szeregu regulacyjnych układów.
Krew wypływająca z krwionośnego naczynia, po jakimś czasie zamienia swoją konsystencje z płynnej na galaretowatą. Ta zmiana konsystencji nazywana jest krzepnięciem. Krew krążąca w organizmie zawiera białkową substancję nazywaną PROTROMBINĄ.
W ustroju po uszkodzeniu tkanki, połączonym z krwawieniem, z tkanek albo z trombocytów wyzwalany jest enzym - tromboplastyna [trombokinaza], który to przy obecności jonów wapnia wolnych umożliwia przekształcenie protrombiny w trombinę.
Trombina oddziałuje na białkowe ciało, obecne stale we krwi - fibrynogen, który przekształca się z formy płynnej na stałą. Jednocześnie z fibrynogenu wytrącają się nitki fibryny, tworzące gęstszą coraz siateczkę z wylanej krwi. W oczkach fibrynowej siateczki o gęstej strukturze więzną upostaciowane elementy krwią oraz osocze, co sprawia, iż skrzepła krew posiada galaretowatą konsystencję.
Proces krzepnienia może być zahamowany np. poprzez zobojętnianie chemiczne jonów wolnych wapnia przez dodanie cytrynianu sodu do pobranej krwi. Inny chemiczny czynnik, który hamuje krzepnięcie krwi to heparyna, która wyodrębniona jest z wątroby. Działanie tego związku inne jest niż cytrynianu, gdyż ona nie dopuszcza do krzepnienia.
