Krew stanowi szczególny rodzaj tkanki łącznej. Podobnie jak w innych tkankach łącznych również tu występują komórki (elementy upostaciowione krwi) oraz substancja międzykomórkowa (osocze krwi). O ile jednak substancja międzykomórkowa występująca w tkankach łącznych jest wytworem komórek składających się na daną tkankę, to osocze jest wytworem wszystkich żywych komórek organizmu, jest przesączem wypełniającym przestrzenie międzykomórkowe. Poza tym substancja międzykomórkowa większości odmian tkanki łącznej jest substancją stałą, to osocze jest ośrodkiem płynnym, w którym są zawieszone pozostałe elementy tkanki. Jak więc widać krew stanowi szczególną odmianę tkanki łącznej. Frakcja płynna stanowi około 55% całkowitej objętości krwi. Głównym składnikiem osocza jest woda. Przypada na nią 92% masy. 7% stanowią białka takie jak globuliny, albuminy, czy fibrynogen, natomiast pozostałe 1% przypada na inne istotne dla organizmu związki, wśród których znajdują się: glukoza, lipidy, aminokwasy, składniki nieorganiczne (kationy sodowe, potasowe, wapniowe, magnezowe i aniony chlorkowe i fosforowe).

Krew spełnia w organizmie szereg istotnych funkcji. Wśród nich należy wymienić:

  • dostarczanie wszystkim komórkom organizmu tlenu oraz substancji odżywczych,
  • odbieranie od wszystkich komórek dwutlenku węgla i szkodliwych dla organizmu produktów przemiany materii,
  • udział w procesach obronnych organizmu,
  • transport hormonów,
  • transport własnych komórek z miejsc, w których są one wytwarzane (z miejsc w których zachodzi hemopoeza) do centralnego układu krwionośnego,
  • wyrównywanie temperatury pomiędzy różnymi regionami ciała,
  • regulacja ciśnienia osmotycznego w narządach,
  • udział w procesach krzepnięcia,
  • zapewnienie łączności i "wymiany informacji" pomiędzy wszystkimi komórkami organizmu.

Jak już wspomniano 55% objętości krwi przypada na osocze. Pozostałe 45% stanowią tzw. elementy upostaciowione krwi, czyli krwinki. Wśród nich wyróżnia się następujące typy:

Leukocyty są grupą niejednorodną i można je podzielić na kilka, różniących się funkcjami oraz właściwościami, typów komórek. Znajdują się wśród nich:

Czerwone ciałka krwi spełniają funkcję elementów transportujących tlen. Są to komórki elastyczne, mające kształt dwuwklęsłych krążków. Ich średnica waha się w granicach od 6 do 9 mikronów. Dwuwklęsłość i elastyczność umożliwia erytrocytom odkształcanie się w momencie, kiedy przechodzą one przez naczynia krwionośne o małej średnicy. Elastyczność erytrocytów pozwala im dostarczyć tlen do każdej komórki ciała.

Leukocyty są tymi komórkami, które stanowią podstawową tarczę obronną organizmu. Znaczna ich część posiada zdolność do pełzania w kierunku chemoatraktantu (np. substancji wydzielanych w miejscu zapalnym) oraz możliwość opuszczenia światła naczynia krwionośnego (diapedeza). Leukocyty po przeniknięciu do tkanek przekształcają się w inne rodzaje komórek i mogą brać udział w zwalczaniu patogenów wywołujących stan zapalny, albo np. wspomagać proces gojenia się ran. Inne krwinki białe (limfocyty typu B) wytwarzają przeciwciała, czyli białka wiążące antygeny i ułatwiające ich neutralizację. Monocyty wydzielają interferon, białko o właściwościach hamujących proces namnażania się wirusów. Komórki te wspomagają zwalczanie patogenów.

Trombocyty są niewielkimi owalne krwinki, posiadającymi ostre brzegi oraz duże jądro komórkowe. Komórki te inicjują proces krzepnięcia krwi i wydzielają czynniki wspomagające powstawanie skrzepu, zamykającego uszkodzenie, które powstało w naczyniu, nie dopuszczając tym samym do krwotoku.

Opisane wyżej funkcje krwi nie byłyby możliwe do zrealizowania, gdyby nie była ona tkanką płynną. Dzięki tej właściwości może ona dotrzeć do każdej komórki, tkanki oraz narządu. Zawieszone w niej elementy dostarczają tlen i składniki odżywcze, a zabierają metabolity transportując je do wątroby lub nerek. Także możliwość przekształcania oraz zdolność zawieszonych w niej komórek do produkowania różnych substancji pozwala krwi pełnić wszystkie wyżej opisane funkcje.