Tkanki są to grupy komórek, charakteryzujące się podobną budową, które pełnią podobne funkcje. Wśród tkanek roślinnych wyróżniamy następujące tkanki:
- merystematyczne, zwane także twórczymi,
stałe, które dzielimy na: miękiszowe, wzmacniające, okrywające i przewodzące.
TKANKA MIEKISZOWA
Zwana inaczej parenchymą lub miękiszem, stanowi zasadniczą masę organów roślin. Składa się ona z żywych komórek, które zawierają liczne wodniczki i plastydy. W zależności od funkcji, jaką tkanka ta spełnia, w roślinie wyróżniamy następujące rodzaje miękiszu:
a) zasadniczy - wypełnia on przestrzenie pomiędzy innymi tkankami w różnych organach, występuje m.in. w rdzeniu, jak również w korze pierwotnej młodych łodyg i korzeni oraz w miękiszu owoców,
b) asymilacyjny - zbudowany z komórek posiadających liczne chloroplasty, występuje np. w liściach,
c) spichrzowy - zbudowany z komórek miękiszu wypełnionego substancjami zapasowymi (skrobia, tłuszcze, białka), występuje m.in. w bulwach i korzeniach oraz w nasionach, a ściślej w ich tkance spichrzowej. Swoistą odmianą tkanki twórczej spichrzowej jest tzw. miękisz wodny. Spotykamy go głównie u sukulentów (roślin gruboszowatych).Jego główną funkcją jest magazynowanie wody.
d) przewodzący - występuje w zdrewniałych pędach, a ściślej w ich promieniach rdzeniowych oraz u części glonów,
e) powietrzny (tzw. aerenchyma) - posiada liczne przestwory międzykomórkowe, które umożliwiają przeprowadzanie wymiany gazowej u roślin żyjących pod powierzchnią wody, o ograniczonym dostępie powietrza, powoduje także unoszenie się organów rośliny na wodzie
TKANKA OKRYWAJACA
Tkankę okrywającą budują grubościenne komórki. Głównym zadaniem tej tkanki jest ochrona rośliny (przede wszystkim tych komórek, które położone są głębiej) przed urazami mechanicznymi, jak również przed wysychaniem. Komórki tej tkanki uczestniczą także w wymianie gazowej oraz tzw. transpiracji. Wśród tkanek okrywających wyróżniamy skórkę (=epidermę), która pokrywa głownie liście. Wytworami skórki są aparaty szparkowe zbudowane z komórek szparkowych. Występująca pomiędzy nimi szparka dzięki zmianom rozwarcia może regulować zarówno wodną, jak i gazową wymianę pomiędzy otoczeniem a liściem. Do tkanek okrywających, wtórnych, zaliczamy korek pokrywający starsze korzenie oraz pędy. Komórki tej tkanki są martwe, a ich ściany komórkowe przesycone suberyną, która jest niewrażliwa na oddziaływanie wody.
TKANKA PRZEWODZACA
Tkanka przewodząca jest tkanką roślinną, uczestniczącą w przewodzeniu wody, substancji mineralnych oraz produktów asymilacji do pozostałych części rośliny. Jest to tkanka niejednorodna.
Dzielimy ją na:
1) Drewno (=ksylem) - przewodzi on wodę i rozpuszczone w niej sole mineralne pobrane z gleby przez korzenie do łodygi i liści. Specjalizacje w przewodzeniu osiągnęły tu cewki (tracheidy) - charakterystyczne dla paprotników i roślin nagonasiennych oraz naczynia (tracheje) - występujące głownie u okrytonasiennych.
2) Łyko (=floem) - przewodzi asymilaty z miejsca ich powstawania - liści do innych organów rośliny. Tworzą go rurki sitowe, komórki towarzyszące, miękisz sitowy i włókna łykowe.
TKANKI TWORCZE
Tkanki twórcze, zwane tez merystemami, składają się z małych, ściśle przylegających do siebie komórek, zawierających duże jądra i wypełnionych gęstą cytoplazmą. Komórki te są zdolne do regularnych podziałów. Z uwagi na czas powstawania, merystemy dzielimy na: wtórne oraz pierwotne.
Do merystemów pierwotnych, aktywnych przez cale cykl życiowy rośliny, zaliczamy:
- merystemy wierzchołkowe (stożek wzrostu zarówno korzeni, jak i pędów),
- merystemy interkalarne - u podnóża międzywęźli (trawy, in. rośliny jednoliścienne - nagozalążkowe), umożliwiają przyrost rośliny na długość.
Merystemy wtórne, w wyniku różnicowania, powstają z tkanek, nazywanych stałymi. Zaliczamy do nich m.in. miazgę korkotwórczą.
