Król Lear - geneza i gatunek utworu
Genezy „Króla Leara” Wiliama Szekspira należy szukać w legendzie o królu Leirze i jego córkach, spisanej przez Geoffreya z Monmouth w „Dziejach królów brytańskich”. Szekspir swojemu bohaterowi daje imię Lear. Inspiracji poeta szukał także w takich dziełach jak „Brytania” Williama Camdena, „Zwierciadło dla dostojników” Johna Higginsa, „Królowa wieszczek” Edmunda Spensera, a także „Prawdziwa historia króla Leira i jego trzech córek” anonimowego twórcy.
Wiliam Szekspir napisał „Króla Leara” w latach 1603-1606, a pierwsze wydanie datowane jest na 26 listopada 1607 r.
Gatunek: tragedia — gatunek dramatyczny ukazujący nieuchronny upadek bohatera, który przez własny błąd lub działanie losu ponosi klęskę. Szekspir rozszerzył klasyczną tragedię, wprowadzając w nią elementy psychologiczne i filozoficzne – jego dramat to nie tylko historia upadku króla, lecz również refleksja nad ludzką naturą, władzą i cierpieniem.
