Rytmy abo wiersze polskie - bohaterowie
Sonety Mikołaja Sępa Szarzyńskiego nie mają bohaterów w tradycyjnym rozumieniu, ale pojawiają się w nich różne postaci, które odgrywają kluczową rolę w refleksji poetyckiej.
- Człowiek (podmiot liryczny) – główny bohater sonetów, przedstawiony jako istota słaba, rozdarta między pokusami świata a dążeniem do zbawienia. Jego życie jest pełne niepewności, a jedynym ratunkiem jest wiara w Boga.
- Bóg – najważniejsza postać w poezji Sępa Szarzyńskiego, uosabiający prawdziwe i trwałe wartości. To do niego zwraca się człowiek w poszukiwaniu ratunku.
- Szatan – przeciwnik człowieka, symbolizujący pokusy i zło. Pojawia się w kontekście duchowej walki (np. w Sonet IV: „O wojnie naszej...”).
- Świat – personifikowany w roli przeciwnika człowieka, pełen iluzji i nietrwałych dóbr, które prowadzą do grzechu i oddalenia od Boga.
- Ciało – symbol grzesznej natury człowieka, jego pragnień i słabości, które utrudniają dążenie do zbawienia.
- Maryja – w Sonecie III („Do Najświętszej Panny”) pełni rolę pośredniczki między człowiekiem a Bogiem, dając nadzieję na duchowe wsparcie.
- Mikołaj Tomicki – bohater Sonetu VI, postać historyczna, przedstawiona jako wzór cnoty i pobożności, którego wyróżnia heroiczna postawa.
W sonetach Sępa Szarzyńskiego bohaterowie funkcjonują na poziomie symbolicznym, reprezentując dobro, zło, pokusy i duchowe dążenia człowieka.
