Mazurek Dąbrowskiego - biografia autora
Józef Wybicki urodził się w Będominie 29 września 1747. Był polskim poetą, działaczem politycznym i wojskowym. Sławę przyniósł mu „Mazurek Dąbrowskiego”.
Urodził się w rodzinie szlacheckiej herbu Rogala na Pomorzu, uczył się poetyki i retoryki w jezuickim kolegium w Starych Szkotach, następnie uczył się praw na praktyce w kancelarii w Skarszewach. Przez wiele lat działał na rzecz odzyskania niepodległości Polski. W czasie Sejmu Czteroletniego był zwolennikiem reform, a po upadku Rzeczypospolitej w wyniku rozbiorów, Wybicki zaangażował się w działalność wojskową i polityczną, współpracując z Napoleonem Bonaparte. Jako przyjaciel generała Jana Henryka Dąbrowskiego i pełnomocnik rządowy uczestniczył w formowaniu Legionów Polskich we Włoszech.
Po klęsce Napoleona Wybicki włączył się w działalność niepodległościową, uczestniczył w zrywach narodowych i pracował nad zachowaniem ducha narodowego w trudnych czasach zaborów. Zmarł w 1822 roku, pozostawiając po sobie utwory literackie i polityczne.
Ważniejsze utwory:
- „Myśli polityczne o wolności cywilnej” (1775–1776)
- „Zygmunt August” (1779)
- „Szlachcic mieszczaninem” (1791)
- „Pieśń Legionów Polskich we Włoszech” (1797)
- „Moje godziny szczęśliwe” (1805)
- „Zbiór myśli politycznych o rządzie reprezentacyjnym” (1819)
