Ten obcy - geneza utworu i gatunek
Książka Ten obcy to powieść Ireny Jurgielewiczowej, opublikowana po raz pierwszy w 1961 roku.
Utwór zalicza się zarówno do gatunku powieści obyczajowej, jak i literatury młodzieżowej. Jako powieść obyczajowa „Ten obcy” skupia się na realistycznym przedstawieniu codziennego życia bohaterów i ich relacji międzyludzkich, natomiast jednocześnie jest to utwór adresowany głównie do młodszych czytelników. Porusza więc tematy ważne dla nastoletnich odbiorców, takie jak przyjaźń, odpowiedzialność, pierwsze konflikty moralne czy dorastanie.
Jako powieść obyczajową „Tego obcego” wyróżnia:
- realizm życia codziennego – powieść opowiada o codziennym życiu bohaterów, przedstawiając ich codzienne troski, obowiązki itd.
- problemy społeczne – powieść porusza problemy takie jak uzależnienie rodziców, problem z porozumieniem między dziećmi a rodzicami, rozstania.
- ciekawe portrety psychologiczne – bohaterowie są wielowymiarowi, zmieniają się w trakcie powieści, rozwijają.
- krytyka społeczna – powieść zawiera wyraźne wskazówki dotyczące uczciwości, moralności, relacji rodzinnych i przyjacielskich.
Z kolei o przynależności do literatury młodzieżowej świadczy:
- wiek głównych bohaterów – w centrum akcji znajdują się nastolatki, które przeżywają problemy i bardzo różne sytuacje związane z dorastaniem, kontaktami z rodziną.
- tematyka dojrzewania – ważne tematy tej powieści to przyjaźń, pierwsze zauroczenie, konflikty z rodzicami, odpowiedzialność.
- jasny podział na dobro i zło – Bohaterowie często uczą się rozróżniania, co jest dobre, a co złe, a fabuła prowadzi do ich moralnego rozwoju; kiedy postanawiają ukryć Zenka, otwierają się na zupełnie nowe doświadczenia.
- dynamiczna akcja – Fabuła literatury młodzieżowej często charakteryzuje się szybszym tempem i dynamicznymi wydarzeniami, aby zainteresować młodszego czytelnika.
- przekazywanie pozytywnych wartości – Książki dla młodzieży często mają dydaktyczny charakter, ucząc wartości takich jak lojalność, przyjaźń, odwaga, odpowiedzialność za własne czyny.
- przystępny język – Styl narracji i język są prostsze, aby były zrozumiałe dla młodszego czytelnika, choć jednocześnie mogą być literacko wartościowe.
