Ballada bezludna - problematyka
Wiersz dotyka fundamentalnych pytań o sens istnienia i naturę życia. Leśmian pokazuje świat, w którym nie ma człowieka – a mimo to rodzi się pragnienie, by zaistnieć. To metafizyczna tęsknota ducha za ciałem, bytu za konkretem, duszy za materią. Zjawa z wiersza jest uosobieniem marzenia o istnieniu, które nie może się spełnić. Utwór ukazuje dramat „nieistnienia”, w którym samo życie jawi się jako cud, a nieobecność – jako bolesna pustka.
