Jadąc do Babadag - geneza i gatunek utworu
Książka opublikowana w 2004 roku powstała jako zapis wielu lat podróży Andrzeja Stasiuka po Europie Środkowo-Wschodniej – głównie po Polsce, Rumunii, Albanii, Mołdawii, Ukrainie, Słowacji i Węgrzech. Inspiracją były własne obserwacje autora, jego fascynacja prowincją, peryferiami i codziennością zwykłych ludzi. Fragmenty utworu wcześniej ukazywały się w prasie jako reportaże lub eseje podróżne.
„Jadąc do Babadag” to reportaż podróżny o charakterze eseistycznym, ale też literatura faktu z elementami prozy poetyckiej. Utwór wymaga przekroczenia tradycyjnych granic gatunkowych – to połączenie relacji z podróży, osobistego dziennika, refleksji filozoficznej i obrazu świata widzianego z perspektywy outsidera.
