Spis treści:
- Kiedy powstały pierwsze peruki?
- Peruka symbolem zamożności
- Peruki współcześnie – komu służą i jak są produkowane?
- Zbiórki włosów na peruki
Kiedy powstały pierwsze peruki?
Historia peruk sięga już starożytności. W Egipcie, Grecji czy Rzymie noszono je, aby uchronić się przed wszami i innymi insektami, a przede wszystkim, by ulżyć sobie w gorącym klimacie. Były one również symbolem pobożności oraz statusu. Długie włosy nakładano tam także po to, by ukryć procesy starzenia. Najbogatsi mogli pozwolić sobie na peruki z włosów naturalnych, zaś biedniejsi musieli zadowolić się mieszankami z włókien roślinnych oraz owczej wełny.
Po upadku Cesarstwa Rzymskiego o perukach prawie całkowicie zapomniano, a do łask wróciły dopiero w renesansie. Motywacją do sięgnięcia po nie był syfilis – straszna choroba, nękająca ówczesną Europę. W wyniku choroby na skórze pojawiały się dermatologiczne zmiany, do których dochodziło łysienie. Brak wystarczającej higieny i stosowanie kosmetyków z ołowiem przyczyniały się dodatkowo do pogorszenia stanu skóry. Rozwiązaniem okazały się peruki, które pomagały ukryć nieciekawy stan skóry głowy.
Przeczytaj również: Człowiek-lew. Kim był Stefan Bibrowski?
Peruka symbolem zamożności
Z peruk chętnie korzystali królowie, a prawdziwy boom na sztuczne fryzury rozpoczął król Ludwik XIV, który bardzo szybko zaczął łysieć. Jak łatwo się domyślić, królewskie i książęce peruki wykonywano z najlepszych dostępnych włosów. Za takie uważano włosy ludzkie, a szczególnie dziecięce oraz pochodzące od młodych chłopek. Podobno to pukle Polek i Niemek były jednymi z najbardziej pożądanych! Były one jednak bardzo drogie – peruka z naturalnych, ludzkich włosów szybko stała się więc symbolem statusu. Biedniejsze osoby, chcące sprawić sobie perukę, miały alternatywę w postaci „fryzur” wykonanych z włosia końskiego, koziego, a nawet owczego.

O statusie świadczył nie tylko sam fakt posiadania peruki, ale również jej wielkość i finezja, z jaką została wykonana. W XVIII wieku bogacze zamawiali u balwierzy (fryzjerów tworzących peruki) konstrukcje na większe wyjścia oraz do użytku domowego. Stopniowo peruki stawały się wręcz dziełami sztuki. Miały spektakularne rozmiary, były farbowane, perfumowane i pudrowane, doczepiano do nich także loki.
Peruki chętnie nosili mężczyźni, ale w połowie XVIII wieku w Wersalu to kobiety szalały z gigantycznymi konstrukcjami na głowie. Ich peruki składały się nie tylko z włosów, ale miały dodatki w postaci jedwabnych elementów i kwiatów. Przed rewolucją francuską uznawano je za symbol zepsucia wyższych warstw, zaś po rewolucji sztuczne fryzury po prostu wyszły z mody.
Peruki współcześnie – komu służą i jak są produkowane?
Obecnie peruki pełnią przede wszystkim funkcję estetyczną, czasem są elementem przebrania. Zakłada się je jednak głównie wtedy, gdy pojawiają się problemy ze zdrowiem, których konsekwencją jest utrata włosów. Służą więc osobom cierpiącym na nowotwory.
Nowoczesne peruki dzieli się na dwa rodzaje: naturalne oraz syntetyczne. Pierwsze z nich tworzy się z naturalnych włosów ludzkich:
- virgin hair, czyli włosów niefarbowanych,
- remy hair, czyli włosów farbowanych przed ścięciem,
- premium tangle-free hair, czyli włosów poddanych kąpieli chemicznej usuwającej łuski oraz koloryzowanych i nabłyszczanych.

Peruki syntetyczne wykonuje się z włókien sztucznych, najczęściej z kanekalonu. Sztuczne peruki wytwarzane profesjonalnie nie mają wiele wspólnego z „plastikowymi” włosami dostępnymi w sklepach z przebraniami. Nowoczesne metody pozwalają stworzyć fryzury niezwykle przypominające włosy naturalne.
Peruki naturalne od syntetycznych różni także sposób wytwarzania – pierwsze są robione ręcznie, a czas wyprodukowania takiej fryzury to nawet miesiąc. Do stworzenia takiej peruki stosuje się specjalne czepki/bazy, do których mocuje się ręcznie każdy włos. Peruki syntetyczne produkuje się zaś maszynowo.
Zbiórki włosów na peruki
Jak pozyskuje się włosy naturalne do peruk? Jednym ze sposobów są zbiórki, które najczęściej prowadzone są po to, by zebrać surowiec do produkcji „fryzur” dla chorych na nowotwory. Osoby, które chcą przekazać swoje włosy, mogą zgłaszać się do różnych fundacji – wówczas najczęściej jest to gest charytatywny, a za oddane pukle nie otrzymuje się pieniędzy. Żeby oddać włosy, powinny one spełniać kilka kryteriów, z których głównym jest ich długość – nie mogą być krótsze niż 35 cm. O tym, jak dokładnie ściąć włosy najlepiej przeczytać na stronie internetowej wybranej fundacji, do której chce się oddać włosy.
Peruki wykorzystywano od starożytności, choć wówczas miały przede wszystkim chronić głowę przed upałem i owadami oraz być wyznacznikiem statusu. Obecnie służą głównie ukryciu skutków chorób, choć niektórzy korzystają z nich, aby po prostu zmieniać swój look bez potrzeby ścinania, przedłużania i farbowania swoich włosów. Najbardziej pożądane obecnie do tworzenia peruk są włosy słowiańskie, a paniom, którym marzy się kruczoczarna fryzura, proponowane są peruki z włosów indyjskich.
Oprac. Redakcja
Źródła: wyborcza.pl, peruka.pl, perukikrakow.pl, zwrotnikraka.pl, bryk.pl
Odpowiedzi do zadań z podręczników do historii znajdziesz tutaj:
Rozwiązania zadań z zeszytu ćwiczeń do historii
Historia – rozwiązania zadań z podręcznika
Rozwiązania zadań z podręcznika do historii