Mając na myśli Talesa z Miletu od razu nasuwa się fakt, że był on jednym z "Siedmiu mędrców" starożytności oraz ojcem greckiej nauki. Przez ówczesnych pisarzy był uważany za "pierwszego" matematyka i astronoma. Miał wszechstronne zainteresowania oraz uzyskał wybitne osiągnięcia w wielu dziedzinach, którymi się zajmował. Mamy wiele dowodów na to, że tak było. Tales założył jońską szkołę filozofów przyrody, brał czynny udział w życiu politycznym i gospodarczym Miletu. Był człowiekiem praktycznym, podtrzymywał żywe stosunki handlowe z Egiptem, Fenicją czy Babilonią, do których eksportował cieszące się renomą tkaniny miletańskie. Dzięki temu często podróżował do tychże krajów, gdzie najprawdopodobniej poznał dokonania Egiptu i Babilonii w matematyce i astronomii. Tales posiadał wiedzę, którą potrafił praktycznie wykorzystać, czego dowodzą transakcje handlowe, których z powodzeniem dokonywał. Tales miał poglądy fizyczne, które odcinały się od uprzednich odnoszących się do powstania wszechświata oraz mitologicznej interpretacji zjawisk występujących w przyrodzie. W przekazach starożytnych pisarzy możemy znaleźć, że Tales przewidział zaćmienie słońca, które miało miejsce 28 V 585 r. p.n.e. oraz zmierzył wysokość piramidy, mierząc cień, jaki rzucała, na podstawie podobieństwa trójkątów.
Wszyscy znają liczbę pi, natomiast nie każdy wie, że tyle wynosi stosunek obwodu koła do jego średnicy. Oznaczenie to przyjęto dopiero trzy wieki temu, a pochodzi ono on greckich słów periferia lub perimetron. Po raz pierwszy zostało użyte w 1706 roku przez angielskiego matematyka Williama Jonesa, ale zaczęto go powszechnie używać dopiero po wydaniu Analizy Eulera w XVIII wieku.
Fakt, że dopiero niedawno oznaczono w ten sposób słynna liczbę pi nie znaczy, że dopiero wtedy ją odkryto. Istnieje ona już ponad 4 tysiące lat, ponieważ została dostrzeżona przez badaczy słynnej piramidy Cheopsa. Odkryli oni, że w jej wymiarach można zobaczyć ten symboliczny stosunek obwodu koła do jego średnicy. Otóż dzieląc połowę obwodu piramidy przy podstawie przez jej wysokość otrzymamy liczbę 3,14159 co daje nam liczbę pi z dokładnością do 5 cyfr po przecinku.
Najsłynniejszym twierdzeniem nazwanym imieniem Talesa jest twierdzenie o proporcjonalności odcinków w kącie przeciętym dwoma równoległymi prostymi. W czasach współczesnych Talesowi to twierdzenie nie było przewrotem, ponieważ matematyka egipska i babilońska stała na wysokim poziomie. Wielkość jaką przypisujemy Talesowi w matematyce nie wiąże się z autorstwem twierdzeń, ale głównie z pojęciem ich dowodu. Wśród matematyków egipskich i babilońskich najbardziej interesująca była wiedza "jak", natomiast Tales jako pierwszy zaczął zadawać pytanie "dlaczego". Talesa uznaje się za tego, który połączył teorię z praktyką i zbudował podstawę geometrii jako nauki dedukcyjnej, na której zbudowano Elementy Euklidesa.
