Zdaniem uczniów Pitagorasa, którzy ustalili budowę kosmosu, to ruch powoduje, że istnieją dźwięki. Uważali także, iż sfery gwiazd, które poruszają się wokół centrum Ziemi, są źródłem powstania dźwięku. O dźwięku można powiedzieć, że jest wewnętrzny, skoordynowany, ponieważ dystans pomiędzy gwiezdnymi sferami, cechuje harmonia w proporcjach. Stąd można założyć, że w przestworzach słychać "muzykę sfer" .W tym stwierdzeniu można dostrzec przeświadczenie Pitagorejczyków o idealnej harmonii w świecie. To właśnie dzięki takim cechom świata jak ład i harmonia, owi myśliciele nadali mu określenie "kosmos."

Pojęcie duszy, ciała i człowieka według szkoły pitagorejskiej:

1. Dusza jest niezależna od ciała.

2. Dusza posiada zdolność do łączenia się z innymi ciałami.

3. Dusza istnieje dłużej niż ciało. Jako element doskonalszy i posiadający większą moc może przetrwać nawet po zniknięciu ciała.

4. Ciało stanowi więzienie duszy.

5. Dusza obciążona winą jest więźniem ciała.

6. Istnieje możliwość wyzwolenia duszy z ciała, o ile ta zmyje z siebie winę za sprawą pokuty.

7. Cielesna egzystencja nie jest pozbawiona sensu, ponieważ ma za zadanie wyzwolenie pierwiastka duchowego.

8. Dzięki praktykom religijnym można przeciwdziałać wcieleniu, które jest w cierpieniu.