Scharakteryzuj podstawowe 4 współczesne nurty w nauce o finansach

 

Nauka o finansach jest dziedziną, która stale się rozwija i ewoluuje. W związku z tym ciężko jest ją zdefiniować jednoznacznie i sprecyzować czym dokładnie się zajmuje oraz jakie aspekty obejmuje.  Współczesne nurty w nauce o finansach obejmują różne podejścia do badania i rozumienia rynku finansowego oraz różnych aspektów zarządzania finansami. Możliwości interpretacji tej dziedziny jest wiele i nie można powiedzieć, iż któraś z nich jest nieprawidłowa.  W niniejszym eseju omówimy cztery podstawowe współczesne nurty w nauce o finansach: teorię efektywności rynku, teorię ryzyka i niepewności, teorię zarządzania ryzykiem oraz teorię zarządzania portfelem.

Pierwszym z tych nurtów jest teoria efektywności rynku. Ta teoria twierdzi, że rynki finansowe są efektywne, co oznacza, że ceny aktywów na rynku szybko reagują na wszelkie nowe informacje, co oznacza, że trudno jest przewidzieć, jakie będą ich przyszłe ceny. Z tego powodu, inwestorzy nie mogą uzyskiwać zysku ponad przeciętny rynek, gdyż ceny aktywów odzwierciedlają wszystkie dostępne informacje. Teoria efektywności rynku dzieli się na trzy podstawowe poziomy efektywności:

Efektywność pierwotna (prymitywna): oznacza, że rynki są w stanie uwzględnić tylko publicznie dostępne informacje, takie jak ceny i wolumeny handlu.

Efektywność wtórna (sekundy): oznacza, że rynki uwzględniają nie tylko publicznie dostępne informacje, ale także informacje zaczerpnięte z analizy fundamentalnej i technicznej.

Efektywność trzeciorzędna (tertiary): oznacza, że rynki uwzględniają nie tylko publicznie dostępne informacje, ale także informacje zaczerpnięte z analizy fundamentalnej, technicznej oraz informacje zaczerpnięte z prywatnych źródeł, które nie są dostępne dla wszystkich inwestorów.

Teoria efektywności rynku ma ważne implikacje dla inwestorów i przedsiębiorstw. Jeśli rynki są efektywne, oznacza to, że trudno jest przewidzieć, jakie będą przyszłe ceny aktywów, co oznacza, że inwestorzy nie mogą uzyskać zysku ponad przeciętny rynek. Natomiast, jeśli rynki nie są efektywne, oznacza to, że mogą istnieć okazje do uzyskania zysku ponad przeciętny rynek.

Drugim nurtem jest teoria ryzyka i niepewności, która zajmuje się badaniem jak inwestorzy radzą sobie z ryzykiem i niepewnością na rynku finansowym. W tym podejściu, inwestorzy są postrzegani jako osoby, które starają się minimalizować ryzyko przy jednoczesnym maksymalizowaniu zysku. Teoria ta opiera się na pojęciu ryzyka jako niepewności odnośnie osiągnięcia celów finansowych. Inwestorzy mają różne preferencje ryzyka, co oznacza, że jedni wolą inwestować w aktywa o niskim ryzyku, podczas gdy inni są skłonni do ponoszenia większego ryzyka w zamian za potencjalnie większy zysk. Teoria ta także rozważa różne metody radzenia sobie z ryzykiem, takie jak dywersyfikacja, która polega na inwestowaniu w różne rodzaje aktywów, aby zmniejszyć ryzyko pojedynczej inwestycji. Innym popularnym sposobem jest hedging, który polega na zabezpieczeniu się przed ryzykiem poprzez inwestowanie w aktywa, których cena jest ujemnie skorelowana z ceną inwestycji podstawowej. Teoria ryzyka i niepewności ma istotne znaczenie dla inwestorów i przedsiębiorstw, ponieważ pomaga im lepiej zrozumieć i zarządzać ryzykiem związanym z inwestowaniem i działalnością gospodarczą. Pozwala im także lepiej określić swoje preferencje ryzyka i wybrać odpowiednie strategie inwestycyjne.

Trzecim nurtem jest teoria zarządzania ryzykiem, która dotyczy tego, jak przedsiębiorstwa i inwestorzy indywidualni radzą sobie z ryzykiem na rynku finansowym. W tym podejściu, inwestorzy i przedsiębiorstwa stosują różne metody, takie jak dywersyfikacja, hedging lub ubezpieczanie, aby zarządzać ryzykiem. Teoria zarządzania ryzykiem skupia się na identyfikacji, mierzeniu i kontrolowaniu ryzyka związanego z działalnością przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwa stosują różne metody zarządzania ryzykiem, takie jak:

Dywersyfikacja: polega na inwestowaniu w różne rodzaje aktywów lub branż, aby zmniejszyć ryzyko pojedynczej inwestycji.

Hedging: polega na zabezpieczeniu się przed ryzykiem poprzez inwestowanie w aktywa, których cena jest ujemnie skorelowana z ceną inwestycji podstawowej.

Ubezpieczanie: polega na zakupie polisy ubezpieczeniowej, aby zabezpieczyć się przed ryzykiem związanym z różnymi zdarzeniami, takimi jak pożar czy powódź.

Teoria zarządzania ryzykiem posiada istotne implikacje dla przedsiębiorstw, gdyż pozwala im na lepsze zarządzanie ryzykiem związanym z działalnością gospodarczą. Dzięki temu mogą one lepiej przewidywać i radzić sobie z ryzykami, co pozwala im na lepsze planowanie i podejmowanie decyzji.

Ostatnim nurtem jest teoria zarządzania portfelem, która dotyczy strategii i metod optymalizacji struktury inwestycji w celu osiągnięcia określonych celów finansowych. W tej teorii, inwestorzy analizują różne aktywa i ich ryzyko oraz zwrot, aby zbudować portfel, który będzie odpowiadał ich preferencjom ryzyka i celom finansowym. Teoria zarządzania portfelem skupia się na trzech podstawowych problemach:

  1. Jakie aktywa powinny być zawarte w portfelu?
  2. Jakie jest optymalne rozłożenie aktywów w portfelu?
  3. Jakie są najlepsze strategie zarządzania portfelem?

W tej teorii, inwestorzy mogą wykorzystywać różne metody do podejmowania decyzji dotyczących inwestycji, takie jak:

Metoda Markowitza: polega na wyborze aktywów, które zapewniają największy zwrot przy danym poziomie ryzyka.

Teoria kapitalizacji ryzyka: polega na inwestowaniu w aktywa, które mają wyższą stopę zwrotu niż ryzyko związane z nimi.

Teoria wyceny aktywów: polega na określeniu wartości aktywów na podstawie prognozowanych wyników finansowych.

Teoria zarządzania portfelem jest ważna dla inwestorów, ponieważ pozwala im na lepsze zarządzanie swoimi inwestycjami i osiągnięcie swoich celów finansowych. Dzięki temu, inwestorzy mogą lepiej przewidywać i radzić sobie z ryzykami związanymi z inwestowaniem, co pozwala im na lepsze planowanie i podejmowanie decyzji.

Współczesne nurty w nauce o finansach obejmują różne podejścia do badania i rozumienia rynku finansowego, takie jak teoria efektywności rynku, teoria ryzyka i niepewności, teoria zarządzania ryzykiem oraz teoria zarządzania portfelem. Każdy z tych nurtów oferuje unikalne perspektywy i narzędzia do analizy rynku finansowego i pomaga inwestorom i przedsiębiorcom podejmować lepsze decyzje inwestycyjne.