Polska w roku 1918 staje się krajem niepodległym. Z wielką nadzieją i wiarą Polacy kierują się ku nowemu, dopiero kształtującemu się krajowi. Powstają nowe organy państwowe a zaangażowanie społeczeństwa jest bardzo wyraźne. Niestety, wewnętrzny konflikt polityczny doprowadza do pogorszenia rozwoju nowej Polski. Dodatkowo osłabia się nasza siła walką z bolszewikami. Polska zbliża się do coraz większego niżu gospodarczego, poszerza się bezrobocie. Jesteśmy coraz bardziej osłabieni.
W trudnym tym czasie powstaje powieść Stefana Żeromskiego " Przedwiośnie". Wyraźnie można wyczytać w utworze zagadnienia związane z opisywaną sytuacją kraju. Szklane domy to symbol marzeń społeczeństwa polskiego o nowej niepodległej Polsce. Cezary Baryka jest odzwierciedleniem młodego narodu, który z nadzieją patrzy w przyszłość swego kraju. Doznaje ogromnego rozczarowaniu zaraz po przybyciu do kraju widząc brud i nędze. Zrozpaczony wspomina słowa swojego ojca, który z takim przekonaniem opowiadał mu o idealnym świecie, w którym domy budowane są ze szkła. Ojciec Cezarego nie dożył chwili ujrzenia prawdziwego oblicza Polski, zmarł w drodze do kraju. Jest to swego rodzaju uchronienie go przed utratą nadziei na lepsze życie. Odszedł ze świata, który sobie wyobraził z myślą, że taki właśnie jest. Cezary natomiast przekonał się jaka jest prawda, jak bardzo ojca opowieść była utopijna. Jako młody Polak ma przed sobą niezwykle trudne zadanie. Przede wszystkim musi pozbyć się złudzeń bowiem szklane domy nie istnieją (wizję tę burzy nawet sam autor - Stefan Żeromski zaznaczając, że niemożliwe jest wybudowanie szklanego domu, gdyż to bardzo niestabilna konstrukcja). Cezary musi otrząsnąć się z naiwnej wyobraźni o Polsce - kraju miodem i mlekiem płynącym. Jego zadaniem jest wesprzeć swój ojczysty kraj, dodać mu siły. Bohater szybko wyzbywa się złudzeń o szklanych domach i idealnej ojczyźnie przyjmuję tę rzeczywistość, która go spotyka i próbuje odnaleźć właściwe sobie miejsce w kształtującej się Polsce.
