Granica to powieść poruszająca przede wszystkim problematykę społeczną. Bardzo dokładnie została w niej opisana każda grupa społeczna oraz relacje między nimi. Powieść rozpoczyna się zdaniem, mówiącym, że kariera Zenona Ziembiewicza była krótka, chociaż piękna. Dopiero potem, w miarę rozwoju fabuły, czytelnik dowiaduje się dlaczego ta kariera tak szybko się skończyła.
Na początku powieści dowiadujemy się, że prezydent miasta Zenon Ziembiewicz, prowadzący spokojne i porządne życie, został oblany kwasem przez Justynę Bogutównę. Wybuchł skandal, gdyż okazało się , że Ziembiewicz miał z ta dziewczyna romans. Była to córka kucharki, pracującej w majątku rodziców Zenona - Joanny i Waleriana Ziembiewiczów. Skutkiem romansu była ciąża Justyny. Kochanek kazał usunąć ciążę dziewczynie. Skandal ów opisano w miejscowej gazecie Niwa, gdzie Zenon otrzymywał posadę redaktora.
Dalszą część powieści stanowi opis życia i dochodzenie do kariery Zenona. Urodził się on jako syn nadzorcy majątkowego w Boleborzy. Jego ojciec roztrwonił majątek, spędzając czas głównie na polowaniach, nie stronił też od schadzek z wiejskimi kobietami. Matka Zenona przywykła do ciągłych zdrad męża. Rodzice byli autorytetem dla Zenona. Pogląd jego zmienił się, kiedy wyjechał na studia. Tam zakochał się w Elżbiecie, niestety bez wzajemności. Po powrocie do domu Zenon nudził się i nie mógł znaleźć sobie zajęcia. Nawiązał romans z Justyną Bogutówną, a kiedy okazało się, że spodziewa się dziecka, Zenon kazał jej usunąć ciążę. Justyna zakochana w Zenonie zrobiła to, wierząc, że w ten sposób odzyska jego miłość. Kochanek jednak nie ma zamiaru poślubić Justyny.
Po powrocie z Francji Zenon dostaje posadę redaktora miejscowej gazety Niwa. Bardzo szybko pnie się po szczeblach kariery. Dostaje się do rady miasta, a następnie zostaje wybrany na prezydenta. Jest człowiekiem nie posiadającym silnego charakteru. Decyzje o rozwoju miasta podejmowane są poza jego plecami. Próbuje działać na rzecz ubogich i bezrobotnych. Postanawia zainwestować pieniądze w budowę osiedli mieszkalnych dla biednych ludzi czy też finansować zakup mleka dla ubogich dzieci. Niestety, przedsięwzięcia te nie dochodzą do skutku. Miał opinie obywatela statecznego, który kocha swą małżonkę - Elżbietę i prowadzi uregulowany tryb życia. Kiedy w hucie Hettnera wybuchł strajk, padły strzały w kierunku robotników. Zenon został posądzony o wydanie rozkazu o otwarciu ognia. Od tej pory przestał być człowiekiem wpływowym. Żona odeszła od niego, a on popełnił samobójstwo.
W powieści odwrócono chronologię wydarzeń, aby naprowadzić tok myślowy czytelnika na analizę przyczyn upadku Zenona Ziembiewicza. Przesunięcie tragicznego zakończenia na początek powieści, pogłębia dramat sytuacji.
