Pokoleniem Kolumbów określa się młodych absolwentów roku 1939. Swe pierwsze kroki w stronę dorosłego życia kierowali oni w okresie najtragiczniejszej wojny w historii. Czas młodzieńczych fascynacji, miłości przeplata się z doświadczaniem śmierci. Spośród pokolenia Kolumbów można wyróżnić Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, poetę który stał się symbolem ówczesnej młodzieży. Wychowany był wśród rodziców wrażliwych na piękno. Jak pisze w wierszu "Rodzice" wyraża wdzięczność za swe wychowanie, ale jednocześnie uświadamia czytelnikowi, że ukształtowanie jego oczekiwań wobec świata nie znajduje odzwierciedlenia wobec tego w czym przyszło mu żyć. Liryczne "ja" jest świadome, że nie jest przygotowane na rzeczywistość, która go otacza. Poezja Baczyńskiego przepełniona jest strachem, żalem. Wiersz "Pokolenie" to głos wszystkich młodych ludzi okresu II Wojny Światowej. Mówi o braku nadziei, przerażeniu i wyzbyciu się złudzenia, że będzie jeszcze lepszy czas. Pisze "Tak się dorasta do trumny,

jakeśmy w czasie dorośli"- podmiot liryczny skazuje młode pokolenie a zatem samego siebie na śmierć w okresie, gdy dopiero się narodził. Wyraźnie nie dostrzega w ówczesnym świecie życia, wszystko sprowadza się do myśli o przemijaniu - " Czegoż ty jeszcze ? To śmierć - to nie włosy blasku".

Wiersz "o mój ty smutku cichy" jest wyznaniem swej bezradności wobec rzeczywistości:

"Oto słyszę jak w popiół

Przemieniam się i kruszę.

I coraz mniejszy ciałem

Wierzę we własną duszę"

Podmiot liryczny szuka zrozumienia w Bogu. Ucieka się do niego jako do powiernika jego życia. Liryczne "ja" odrzuca siebie egzystującego wśród krwawej wojny. Powierza duszę Zbawcy. Wyraźnie pragnie zakończyć swój żywot.

Krzysztof Kamil Baczyński był nie tylko wybitnym poetą to także albo przede wszystkim żołnierz, działacz podziemia. Brał udział w Powstaniu Warszawskim gdzie poległ czwartego dnia. Jego bohaterska śmierć jest głosem za całe pokolenie Kolumbów, którzy nie znając innego świata, będąc skazanym na zbyt wczesne odejście postępowali godnie ze swoim sumieniem. Oddając życie za ojczyznę pozostawili o sobie wspomnienia i szlachetną postawę.