Sztuka współczesna to w prostej linii spadkobierczyni tych tendencji, które miały największy wpływ na charakter malarstwa, rzeźby oraz architektury przed wybuchem drugiej wojny światowej. Zresztą wielu z artystów, którzy byli aktywni przed wojną, i po niej kontynuowało swą działalność, np. Picasso, Dali. Charakterystyczną tendencją dla sztuki współczesnej jest natomiast pojawienie się nowych technik wyrazu, np. grafika komputerowa, techniki audiowizualne. Jednocześnie jest ona bardziej egalitarna, gdyż dzięki środkom masowego przekazu, stała się ona bardziej dostępna. Niestety, skutkiem tego sztuka współczesna nieraz schlebia bardzo niskim gustom, ocierając się o kicz.
Architektura:
W dzisiejszych czasach upowszechnia się przede wszystkim budownictwo konstruktywistyczne, które wykorzystuje takie materiały jak: beton, plastik, szkło, różne stopy metali. Ponieważ we wielkich aglomeracjach teren, na którym można postawić jakiś budynek, jest przeważnie towarem deficytowym, to upowszechnia się typ zabudowy, który można nazwać wertykalnym, tzn. dążącym do stawiania jak najwyższych budynków zajmujących jednakże stosunkowo mały obszar. Znakomitym przykładem tego typu podejścia do zabudowy są "drapacze chmur". Można zauważać także dążenie do monumentalizmu oraz wysiłek zmierzający do wyszukiwania coraz to nowych, daleko odbiegających od typowych, form architektonicznych.
Sztuki plastyczne:
Surrealizm
Mimo iż ten prąd artystyczny wydaje się powoli zamierać po drugiej wojnie światowej, to wciąż są organizowane wystawy prac surrealistów, np. Paryż '47 - Salvador Dali, Max Ernst, Rene Magritte, Paul Delvaux i Yves Tangu, bardzo podobna wystawa odbyła się osiemnaście lat później również w stolicy Francji.
Action-painting - taszyzm
Action-painting (Satny Zjednoczone), taszyzm (Francja) - nurt w sztuce, który świadomie odchodzi od przedstawień form naturalnych na rzecz form geometrycznych, jakkolwiek ni oznacza to, iż płaszczyzna obrazu była wypełniana z iście matematyczną precyzją, raczej stawiano na instynkt artysty, jego wizję, która kazała mu tak, a nie inaczej, rozmieszczać różnego rodzaju linie i bryły. Najbardziej znanym malarzem w Stanach Zjednoczonych, którego wypada nam zaliczyć do tego nurtu w sztukach plastycznych, był Jackson Pollock, natomiast we Francji Otto Alfred Schulze-Battman, zw. Wols. Inni znani taszyści to: Georges Mathieu, Jean Riopelle, Karel Appel i Asger Jorn.
Malarstwo materii:
To także sztuka, która porzuciła formy naturalne na rzecz abstrakcyjnych. Jej cecha charakterystyczna jest to, iż za środek wyrazu wybrała sobie, najogólniej mówiąc, materię, którą poddaje odpowiedniej obróbce. Tą materia może być gips, piasek, skała, itp. Tego typu formy często są włączane do obrazu na zasadzie kolażu. Najbardziej znani malarze tego nurtu w sztukach plastycznych to: Jean Fautrier, Jean Dubuffet, Antonio Tapies.
Informel - kierunek "kaligraficzny":
To nurt w sztukach plastycznych, który nawiązuje do wschodnioazjatyckiej sztuki pisania tuszem. Najbardziej znani artyści tego nurtu: Mark Tobey, Zao-Wou Ki, Kumi Sugai, Hans Hartung, Georges Mathieu.
Konstruktywizm
Ten nurt w sztukach plastycznych postuluje zatarcie "sztucznej" granicy, przynajmniej w opinii jego przedstawicieli, pomiędzy sztuką a życiem. Wszelkie zatem kreacje artystyczne winny niejako znajdować się w otoczeniu, w którym przebywa człowiek - jego ulicy, osiedlu, mieszkaniu. Przedstawiciele tego nurtu w sztuce nie respektują również rozgraniczenia pomiędzy jej poszczególnymi działami, a zatem łączą dowolnie, np. malarstwo ze rzeźbą. Prawodawcą konstruktywizmu był Victor Vasarely, zaś jego wiernymi uczniami Carlos Cruz-Diez, Rafael Soto, Julio le Parc.
Op-art
Optical Art (sztuka optyczna). Przedstawiciele tego nurtu w malarstwie pragną w swych dziełach za pomocą złudzeń optycznych wywołanych odpowiednim rozmieszczeniem linii oraz płaszczyzn barwnych zawrzeć iluzję ruchu. Przedstawiciele: Victor Vasarely, Carlos Cruz-Diez, Rafael Soto, Julio le Parc.
Pop-art
Nurt w sztuce, który eksploatuje wytwory kultury masowej. Jako tworzywo wykorzystuje się więc tu przede wszystkim przedmioty powszechnego użytku, które zostały wytworzone przez przemysł spożywczy czy odzieżowy, np. puszki po coli czy stare ubrania. Za twórcę tego kierunku w sztukach plastycznych uchodzi Andy Warchol.
