Zamieszczona w debiutanckim tomie ,,Obroty rzeczy"(1956) ,,Rozprawa o stolikowych baranach" doskonale ilustruje przynależność Mirona Białoszewskiego do grona twórców tzw. poezji lingwistycznej. Jednocześnie odsłania zamiłowanie autora do porzucenia poezji estetyzującej na rzecz opisywania codzienności.
Pierwszy człon tytułu sugeruje, że mamy do czynienia z czymś niezwykle poważnym, jednak sam temat rozprawy uświadamia nam , że jej przedmiotem będą baranki wielkanocne.
Autor zmienia nazwę z wielkanocnych na stolikowych. Jest to wynikiem gry językowej, baranki rzeczywiście najczęściej ozdabiają stoły podczas Świąt Wielkanocnych. Przymiotnik ten wskazuje także stoły na bazarach, na których sprzedawane są także baranki wielkanocne stojące na ,,jednej nodze czerwonej lakierowanej". Białoszewski bawi się językiem , wykorzystuje asonanse w wyrazach bazar i baran, świadczy o tym dwuwers: ,,O bazar! bazar! bazar!
O baran! baran! baran!'', przypominający okrzyki przekupek podczas zachwalania swoich towarów.
Utwór rozpoczyna apostrofa do baranka ,, Fantazjo warszawskiej Pragi", ten wysoki ton, kontrastujący z elementami ludycznymi , kontynuowany jest przez użycie wymyślnych porównań opisujących wygląd baranka.
Jego profil ,,z lewej ręki" porównany jest do profilu Nefretete. Jego uszy opisane są za pomocą przywołania Babilonu.
Obok opisu tandetnych czerwonych chorągiewek i zdobień ze stłuczonego lusterka autor przywołuje tradycję Homera, który w swym eposie pisał o owcach wypasanych w Helladzie.
Wyrwany z jego naturalnych związków znaczeniowych baranek nabiera nowych sensów, ilustruje wędrówkę motywów poprzez dzieje .
Uzmysławia, że nawet w tak pospolitych rzeczach można odnaleźć odwołania do wielkich tradycji. Podmiot liryczny pyta:,, Wiek który - czas który?". To tradycja jest pomostem pomiędzy dawnymi i teraźniejszymi czasami , a człowiek jest skazany na równoczesne ocieranie się o to co reprezentuje kulturę wysoką, i to co jest elementem kultury niskiej, gdyż tak naprawdę ciągle się przenikają i wzajemnie inspirują i uzupełniają.
