Przesłanie powyższych słów jest następujące: większy skarb posiadł ten, kto ma mądrość i wiedzę, niż ten co zgromadził materialne dobra. Rozumu nie można kupić za pieniądze, ale dzięki niemu można obmyślić sposób ich zdobycia. Z kolei mając nadmiar pieniędzy, a niedostatek rozumu nie będziemy umieli właściwie nimi zarządzać, by ich nie roztrwonić. Dzięki mądrości możemy zdobyć lepiej opłacaną, umysłową, rozwijającą pracę, niż poprzestawać na ciężkiej, fizycznej i monotonnej. Zebrane doświadczenie zyska nam szacunek otoczenia, podczas gdy zebrany majątek często budzi zazdrość i zawiść, nie mówiąc już, że prowokuje napady i porwania.
Rozum ma też jedną bardzo ważną cechę: nie można go mieć za dużo, a że lepiej go mieć więcej niż mniej, nie trzeba nikogo przekonywać. Z braku rozsądku, z bezmyślności i głupoty bierze się wiele zła na świecie. Jednak także wiedzy można użyć w złym celu, jak produkując śmiercionośną broń i odwrotnie, mając pieniądze można pomóc wielu ludziom. Mimo to wydaje się, że rozum jest cenniejszy niż złoto, a ślady tego przekonania widać w ludowych przysłowiach, jak to: "lepiej z mądrym stracić, niż z głupim zyskać". Brak odpowiedniej wiedzy może być przyczyną niepowodzenia lub kompromitacji, nie mówiąc już o poważniejszych konsekwencjach, jakie niosą za sobą na przykład błędy w sztuce lekarskiej. Dzięki rozumowi możemy wyratować z rozmaitych tarapatów i opresji, jakich nie brak w życiu. Nie bez powodu więc uważa się za wielkie nieszczęście, gdy ktoś w wyniku choroby "stracił rozum" czy "postradał zmysły".
