Jaką postawić tezę?
- Wielość dzieł sztuki, które czerpały inspirację z nieszczęśliwej miłości bohaterów Szekspira - Romea i Julii. Jakie są tego przyczyny? Różnorodne przyczyny, jakie okazały się być podstawą do czerpania motywów z tej historii.
Argumentacja.
- niezwykła młodość zakochanej pary.
- zły stosunek rodziców pary odnoszący się pary.
- siła pierwszej, wielkiej miłości - a wiadomym jest, że para jest symbolem miłości od pierwszego wejrzenia.
- przerażająco smutny koniec życia tej pary.
- Zwykła, ludzka tęsknota i potrzeba tak pięknej miłości.
Koniec.
Zazwyczaj każdy jest zdania, że aby się zakochać, tak naprawdę - czyli niezwykle mocno i ponad wszystko, należy mieć odpowiedni do tego wiek. Tylko, że czy aby tak jest naprawdę? Przecież każdy człowiek mógłby wymienić wiele przykładów nieudanych związków dorosłych ludzi, którzy całą swoją miłość zaprzepaścili, gdyż nie potrafili sobie poradzić z problemami, czy nie umieli z sobą rozmawiać. Ale główne postacie dramatu W. Szekspira nie są właśnie taką parą. Faktycznie oboje byli bardzo młodzi, ale przecież w tamtych czasach o wiele wcześniej zawierano związki małżeńskie. Mieli tylko kilkanaście lat, a jednak ich miłość była wielka i gorąca.
Historia tej miłości nie była najprzyjemniejsza i najłatwiejsza. Zarówno Julia, jak i Romeo wywodzili się ze skłóconych ze sobą rodzin. Ich rodziny od wieków nie potrafiły się z sobą porozumieć, ani pogodzić, czy dojść do jakiegoś kompromisu.
Ich miłości życzliwi byli jedynie ludzie, którzy nie związani byli niczym z ich rodzinami. Zresztą tacy ludzie, którzy potrafili zrozumieć, że pierwsza miłość zasłania zakochanym wszystko, zakrywa cały świat. Zakochany myśli tylko o wybrance (lub odwrotnie). Każdy, kto coś takiego przeżył wie dobrze jak wielka jest taka miłość. Niestety ludzie starsi, "niby" doświadczeni najczęściej mówią, że ona minie, że nic nie znaczy, że takich miłości będzie jeszcze wiele. Ale nie stało się tak z szekspirowską parą. A czy dziś mamy przykłady tak dużej i silnej miłości? Jeśli tak to czy jest ich znowu tak dużo? A przecież właśnie miłość to najpiękniejsze uczucie jakie może spotkać każdego człowieka. Sprawi, że ludzie stają się szczęśliwi, pewni siebie, że nabierają ochoty do życia.
Moim zdaniem, ludzie - artyści, którzy wykorzystują ten motyw - wielkiej miłości - w swoich dziełach, pracach sami za takim uczuciem tęsknią. A może po prostu sami coś podobnego przeżyli? Zresztą dzieła takie dodają nadziei tym, którzy jeszcze się nigdy nie zakochali, że kiedyś przyjdzie czas również na nich, że oni również będą mogli przeżyć coś podobnego.
Romeo został wypędzony z Werony, kiedy zginął Tybult. Ale nikt nie zdawał sobie sprawy, że dla tego młodego chłopca oznaczało to śmierć. on nie potrafił rozstać się z Julią. Natomiast dziewczyna również nie wyobrażała sobie życia bez Romea. Wzięli potajemny ślub, jednak bojąc się reakcji rodziny, dziewczyna otruła się wypijając specjalny napój. Napój ten miał działać przez dwie doby. Dziewczyna wcześniej napisała list do kochanka, ale on niestety nie doszedł na czas. Romeo dowiedziawszy się o tym zabił się. kiedy dziewczyna się obudziła nie mogła uwierzyć w to co się stał i z rozpaczy wbiła sobie sztylet w serce.
Para kochanków są symbolem miłości pięknej i wspaniałej. Dramat Szekspira, który przedstawia ich historię ,a który powstał ponad czterysta lat temu, okazuje się być wciąż żywy i aktualny. Dziś wiele par również na drodze swojej miłości napotyka wiele problemów i przeszkód. Dlatego nie jest niczym dziwnym, że historię tę wielokrotnie wykorzystywali w swoich dziełach inni artyści.
