Znane każdemu słowa Tyrteusza: Rzecz to piękna zaprawdę, gdy (...), ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny, są chyba najlepszym dowodem tego, że był on wielkim patriotą i bardzo mądrym człowiekiem. Wiedział, co w życiu jest największą wartością - nasza ojczyzna. Poświęcenie życia dla niej życia jest przecież wyrazem wielkiej miłości i odpowiedzialności. Patriotyzm to jednak nie tylko słowa, to przede wszystkim działanie dla dobra ojczyzny. Człowiek, który jest gotowy oddać dla niej swoje życie, nazywany jest przez innych bohaterem i staje się wzorem do naśladowania. Często jego dokonania doceniane i przekazywane są z pokolenia na pokolenie.

Polska to kraj, którego historia pokazała, że mamy wielu odważnych przywódców, polityków i żołnierzy, którzy dla dobra ojczyzny potrafią zrobić wszystko - nawet poświęcić własne życie, a więc najcenniejszą rzecz, jaką posiadają. W momentach ważnych dla kraju, nie wahali się nawet opuścić swoich bliskich, by walczyć o wolność Polski. Wykazywali się wtedy wielkim odpowiedzialnością i odwagą. Wielu z nich, niestety nie wróciło już do rodziny, ponieważ zginęli w walce.

Dzisiaj na szczęście nikt nie musi brać udziału w wielkich wojnach dlatego, że Polska jest wolnym krajem i nikt jej nie zagraża - nie ma żadnych wrogów. Swój patriotyzm można teraz okazywać w zupełnie inny sposób. Miłość do ojczyzny można wyrażać np. podziwiając ten kraj, ucząc się języka polski, czytając literaturę tworzoną przez polskich pisarzy, kochając to, co z Polską jest związane - a więc kulturę i tradycję, która przekazywana nam jest przez starsze pokolenia.

Chcę jeszcze powrócić do bardzo ważnego dla Polski, tragicznego wydarzenia - wybuchu II wojny światowej. Stało się to w 1939 roku - nad naszym krajem zapanował wojenny chaos, groziło mu wielkie niebezpieczeństwo. Polacy jednak wykazali się solidarnością i odwagą - z godnością rozpoczęli walkę o wolność ojczyzny. Była ta trudna decyzja, ale warto było ją podjąć. Poświęcenie ludzie biorących udział w wojnie, zostało docenione - stali się także bohaterami dzieł literackich.

Przykładem utworu, w którym opisane zostały ich losy, jest tekst Aleksandra Kamieńskiego pt. Kamienie na szaniec. Utwór ten zawiera opis tragicznego losu, jaki spotkał trójkę młodych chłopców. Byli oni przyjaciółmi, których przeżycia wojenne i wspólne doświadczenia, pozwoliły jeszcze bardziej umocnić ich przyjaźń. Wstąpili oni do organizacji, które miały na celu walkę z wrogiem. Przybrali pseudonimy: Rudy, Zośka i Alek. Chłopcy bardzo zaangażowali się w działalność dla ojczyzny - najważniejsza stała się dla nich walka o jej dobro i wolność. Biorąc udział w trudnych akcjach, wiele razy byli w wielkim niebezpieczeństwie - często groziła im nawet utrata życia. Niestety, książka nie ma optymistycznego zakończenia. Ale ich postępowanie jest dla mnie przykładem patriotyzmu. Myślę, że dla wielu młodych ludzi powinni się oni stać wzorem do naśladowania.

Kolejnym autorem, który w swoich książkach wiele razy pisał o patriotyzmie jest poeta - Władysław Broniewski. W swoim najsławniejszym utworze pt. Bagnet na broń przekazuje nam ważną prawdę - trzeba dzielnie walczyć w obronie ojczyzny, nawet wtedy, gdy będzie trzeba oddać życie za jej wolność. Słowami, które najlepiej to opisują jest fragment wymienionego wiersza:

(...) kolbami w drzwi załomocą -

ty, ze snu podnosząc skroń,

stań u drzwi.

Bagnet na broń!

Trzeba krwi!

Wiersz Władysława Broniewskiego do dziś jest jednym z najbardziej znanych utworów o wojnie. Potrafi on, nawet w młodych ludziach, wywołać piękne uczucia, takie jak miłość i odpowiedzialność za ojczyznę. Poza tym uczy nas o tym, jak ciężkim przeżyciem dla człowieka jest udział w wojnie.

Pisząc o II wojnie światowej, nie można także zapomnieć o powstaniu warszawskim. Było ono dowodem wielkiej odwagi. Wielu ludzi biorących w nim udział straciło życie, ale dzięki ich poświęceniu możemy mieszkać teraz w wolnej Polsce. Walczyli mino tego, że nie mieli nadziei na to, że wygrają - podjęli się tego, tylko dlatego, by pokazać wrogom, że Polacy są dzielnymi i silnymi ludźmi. Dzięki nim wiemy, że nawet zwykli ludzie mogą być wielkimi patriotami i bohaterami, dla których nie ma nic ważniejszego niż dobro i niepodległość ojczyzny.

Literatura polska opisuje najczęściej patriotów, którzy walczyli o ojczyznę w dwóch ważnych momentach historycznych: pierwsze z nich to omówiona już przeze mnie II wojna światowa, drugie - to czas, w którym nasz kraj był pod władzą zaborców, czas rozbiorów Polski. Ten okres został opisany przez Stefana Żeromskiego w Syzyfowych pracach. Tytuł tego utworu nawiązuje do mitycznego wydarzenia związanego z postacią Syzyfa. W tej książce opisane zostały czasy, w których w Polsce panowała rusyfikacja, język rosyjski został nawet wprowadzony do polskich szkół jako przedmiot obowiązkowy. Uczniowie byli zmuszani do mówienia w obcym języku, jeśli nie chcieli się temu poddać, ponosili okrutne kary. Młodzi ludzie wykazali się patriotyzmem, dlatego, że mimo kar nie poddawali się rusyfikacji. Dbali o to, żeby nadal uczyć się języka polskiego i historii naszego kraju. Nie pozwalali na to, żeby Rosjanie zwyciężyli i sprawili, że zapomnimy o naszej ojczyźnie. Dzielnie im się przeciwstawiali.

Dzisiaj żyjemy w wolnym kraju i na szczęście nie musimy brać udziału w żadnych wojnach, nasz patriotyzm możemy okazywać w życiu codziennym: starać się kultywować tradycję i dbać o rozwój kultury naszego narodu. Jest to na pewno trudne zadanie, ale musimy je podjąć - w ten sposób udowodnimy, że ludzi, którzy zginęli w czasie wojen, nie poświęcili swojego życia na darmo. Będzie to doskonały sposób na okazanie im podziwu i szacunku.