Mity są to symboliczne opowieści, które dotyczą powstania świata. Przekazują one wiedzę o historii bogów, legendarnych bohaterów oraz stworzeniu człowieka. Dzięki mitom poznajemy zagadnienia życia ludzkiego. Zbiór mitów danej społeczności definiuje się jako mitologię, która jest źródłem inspiracji twórczej dla epok późniejszych. W swojej pracy przedstawię kilka przykładów ilustrujących ten fakt.

Pierwszym przykładem jest obraz sławnego malarza Petera Bruegla pt. "Upadek Ikara". Autor nawiązał w ten sposób do mitu o Dedalu i Ikarze. Pokazał jednak jedynie ostatnia fazę lotu bohatera - jego śmierć. Na pierwszym planie nie widać mitycznego bohatera. Znajduje się on w wodzie, w prawej części obrazu, pomiędzy rybakiem, a okrętem. Widać jednak tylko jego nogi, ponieważ malarz przedstawia chwilę zaraz po upadku. Bruegel na pierwszym planie pokazał postaci, którym los Ikara jest obojętny. Każdy z tych ludzi zajmuje się własnymi sprawami, zajmuje się swoją pracą. Uważam, że obraz ten pokazuje tragedię Ikara i obnaża obojętność ludzi na losy drugiego człowieka.

Losy Ikara i Dedala zainspirowały również Jarosława Iwaszkiewicza, który w swoim opowiadaniu przywołał mitycznego bohatera, który pragnął latać. Akcja utworu, o którym mowa rozgrywa się podczas II wojny światowej w Warszawie, która jest pod okupacją niemiecką. Bohaterem opowiadania jest chłopiec, który zaczytany nie zauważa samochodu gestapowców. Niemcy zdenerwowani faktem, że chłopiec trafia pod koła auta zabierają go ze sobą. Dziecko próbuje jeszcze ich przekonać, że wszystkiemu winna jest jego nieuwaga. Niemcy nie reagują jednak na jego tłumaczenia i samochód odjeżdża wraz z Michasiem w stronę Alei Szucha. Iwaszkiewicz inspirując się mitologią chciał wykazać podobieństwo Ikara i chłopca. Zarówna na tragedię mitycznego bohatera, jak i na tragedię Michasia, nikt nie zwrócił uwagi.

Ostatnim moim argumentem potwierdzającym, że mitologia jest źródłem inspiracji dla kolejnych epok jest fakt, że obecnie bardzo często używamy w języku związków frazeologicznych, które mają mitologiczne korzenie. Warto tutaj przytoczyć kilka takich związków - stajnia Augiasza, nić Ariadny, pięta Achillesa, czy też koń trojański.

W świetle przytoczonych argumentów myślę, że udało mi się udowodnić, że mitologia jest bardzo istotnym źródłem inspiracji dla epok późniejszych. Moim zdaniem twórcy jeszcze przez wiele epok będą korzystać z antycznych korzeni.