Biblia to dzieło napisane pod wpływem natchnienia Ducha Świętego, zawierające ustne przekazy o początkach istnienia ludzkości oraz postaci Jezusa Chrystusa. Złożona jest z czterdziestu sześciu ksiąg Starego Testamentu, które opisują wydarzenia z epoki przed narodzinami Chrystusa oraz z dwudziestu siedmiu ksiąg Nowego Testamentu opowiadających o losach Jezusa Chrystusa, Maryi i jej męża Józefa, pracy duszpasterskiej Apostołów i śmierci Jezusa na krzyżu.
Pismo Święte stanowi bardzo ważny element kultury świata, jest jednym ze źródeł kultury europejskiej.
Biblia wywiera wpływ na literaturę piękną, architekturę, malarstwo, a także na sposób spostrzegania świata i mowę ludzką, objaśnia różnicę między dobrem, a złem. Dla ludzi wierzących Pismo Święte oraz zawarte w nim przykazania są drogowskazem, jak postępować w życiu, stanowią zbiór uniwersalnych prawd i wskazówek dla współczesnego człowieka.
Księga Hioba podejmuje problem niezawinionego cierpienia. Jej tytułowy bohater był szczęśliwym, kochającym Boga człowiekiem. Ale Bóg, dla wypróbowania jego pobożności, pozwolił szatanowi poddać go próbie. Hiob stracił cały majątek, umarły mu dzieci, a sam został dotknięty trądem. Jednak on - mimo tylu nieszczęść - nie uległ szyderczej radzie żony, aby przeklął Boga i umarł, nie posłuchał także rad przyjaciół, którzy będąc przekonanymi o jego tajemniczym grzechu, namawiali go, aby przyznał się do popełnionego przestępstwa. Hiob znosił wszystkie nieszczęścia cierpliwie, ufając w boską sprawiedliwość. Na końcu opowieści Bóg w nagrodę za niezłomna wiarę Hioba przywraca mu dobytek, zdrowie, rodzą się mu dzieci. Poprzez tą biblijną historię zostaje przekazana nam uniwersalna prawda, że cierpienie stanowi nieodłączną część ludzkiego bytu i nie jest w żaden sposób zależne od przewinień czy zasług. Jest dla człowieka zadaniem, które powierzył mu Bóg i należy go przyjąć z pokorą. Wierność, wytrwałość, zachowanie godności - czego symbolem jest właśnie Hiob - pozwalają człowiekowi odnieść zwycięstwo nad złem.
Kolejna historia biblijna przedstawiona w Opowieści o synu marnotrawnym uczy nas, czym jest z czystego serca darowanie komuś grzechów. Opowiada o człowieku, który cały dorobek swojego życia podzielił między dwóch synów. Jeden z nich bardzo szybko wydał wszystkie pieniądze i skruszony postanowił powrócić do domu. Ojciec przyjął go z radością, urządzając z okazji jego powrotu głośną ucztę. Drugi brat nie mógł wybaczyć ojcu takiego zachowania. Jednak ten wyjaśnił mu, że w życiu trzeba cieszyć się z każdego nawróconego grzesznika. Od bohaterów tej przypowieści możemy nauczyć się bezgranicznej miłości, wyrozumiałości i opiekuńczości. Człowiek ma prawo pobłądzić w swoim życiu, nie może jednak trwać w błędzie, najważniejsze jest zerwać z grzechem i wstąpić na właściwą drogę. To, co jest niezbędne do przebaczenia to obietnica poprawy i głęboki żal za grzechy.
Inna z przypowieści Opowieść o miłosiernym Samarytaninie opowiada o człowieku, który został napadnięty i pobity przez zgraję zbójców. Potrzebował pomocy, jednak zarówno kapłan, jak i Lewita przeszli obok niego obojętnie, jedynie przechodzący obok Samarytanin zatroszczył się o niego, opatrzył mu rany, zapewnił nocleg. Dlatego do dziś samarytaninem nazywamy człowieka kochającego ludzi, który wie, że miłość do drugiego człowieka to między innymi troska o niego.
Biblia bez wątpienia jest zbiorem ponadczasowych wartości dla współczesnego człowieka. Stawia na piedestał takie uniwersalne prawdy jak: uczciwość, współczucie, miłość, przebaczenie. Ukazuje cel życia człowieka, pokazuje sens naszych cierpień. Wreszcie pomaga nam dokonywać właściwych wyborów, nadaje odpowiedni kierunek naszej drodze.
