Miłość to uczucie, które nierozerwalnie łączy ze sobą dwie istoty. Przez niektórych bywa uważana za sens życia ludzkiego – czyniąca je prawdziwym i w pełni szczęśliwym. Jest ona przedmiotem fascynacji i źródłem inspiracji. Artyści w swoich dziełach ukazują różne rodzaje miłości, np. matki do dziecka, kobiety do mężczyzny lub odwrotnie, człowieka do zwierzęcia czy przedmiotu. Miłość – złudne szczęści, ulotna chwila, źródło cierpień – postaram się ukazać moje przemyślenia na ten temat przytaczając odpowiednie argumenty.

Pierwszym argumentem jest uczucie, którym Jacek Soplica darzył Ewę Horeszkówę w epopei pt. „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza. Miłość ta nie została jednak spełniona, gdyż ojciec Ewy – dumny magnat, wzgardził Jackiem. Następstwa tej decyzji są tragiczne, ponieważ Soplica pod wpływem chwili i złości zabija Stolnika i zostaje posądzony o zmowę z moskalami. Uczucie, którą darzymy drugą osobę nie zawsze jest odwzajemnione i spełnione, co niesie z sobą wiele bólu i cierpienia. Mickiewicz ukazuje tutaj również miłość do ojczyzny, gdyż Jacek chcąc udowodnić swoją niewinność walczy u boku Napoleona, a następnie pod postacią ks. Robaka potajemnie wznieca powstanie. Autor ukazuje nam, że każda miłość wymaga poświęceń.

W utworze „Ludzie bezdomni” Stefan Żeromski ukazuje bohatera uwikłanego w sprawy miłosne. Jest nim Tomasz Judym. Uświadomiony, w jakich warunkach żyją ludzie, postanawia porzucić ukochaną, aby całkowicie oddać się działalności społecznej. Z zawodu jest lekarzem i postanawia pomagać biednym lecząc ich. Tomasz poświęca swoją miłość i szczęście po to by ratować innych. Autor ukazuje tutaj miłość do bliźniego, która tak jak miłość dwóch osób może być bezgraniczna.

Ostatnim przykładem będzie miłość „Romea i Julii”. Bohaterowie pochodzą z dwóch zwaśnionych rodów, które nie potrafią dojść do porozumienia. Młody Monteki poznaje swoją wybrankę na balu urządzonym w jej domu. Oboje zapałali do siebie miłością i w krótkim czasie wzięli ślub. W tym samym dniu Romeo zabija kuzyna Julii – Tybalta i zostaje wygnany z Werony. Julia, która pragnie uciec od małżeństwa z Parisem i być ze swoim ukochanym dostaje od Brata Wawrzyńca miksturę, która sprawia, że wygląda na martwą. Rodzina rozpacza po „śmierci” Julii i składa jej ciała w rodzinnym grobowcu. Niestety Romeo nie dowiedział się w porę o planie ukochanej i sam odbiera sobie życie. Julia po przebudzeniu widząc martwego kochanka wbija sobie sztylet w pierś. Owy argument pokazuje, że nawet odwzajemniona miłość może mieć tragiczne zakończenia. Jednak dzięki temu poświęceniu, dwa zwaśnione od wieków rody „uścisnęły sobie dłonie na znak pokoju”.

Reasumując moje rozważania stwierdzam, że miłość towarzyszyła bohaterom we wszystkich epokach. W wyżej wymienionych utworach miłość do drugiej osoby zakłócana jest patriotyzm, umiłowanie innych czy też rodzinne problemy. Z powodu miłości przeżywamy chwile uniesienia lub też cierpienia. Jednak miłość nie zawsze musi ranić. Może być ona pięknym uczuciem, które daje wiele radości.