Każdy człowiek czuje się na świecie zagubiony - nie wie tak naprawdę kim jest, do czego powinien dążyć. Ciągle poszukuje dla siebie właściwej drogi, która ma mu zapewnić szczęście w życiu. Jego celem jest znalezienie odpowiedzi na pytania, które ludzkość zadaje sobie od początku istnienia - jaki jest sens naszej egzystencji? Nasze marzenia skupiają się wokół dążenia do odkrycia prawdy o człowieku - gatunku, który do dziś pozostaje tajemnicą zarówno dla naukowców, jak i artystów.

Człowiek ma w sobie naturalną skłonność do zadawania pytań i zgłębiania odwiecznych tajemnic - dla wielu ludzi takie działania stają się jedynym celem w życiu. Próbują oni zgłębić tajemnicę wszechświata i miejsca człowieka w kosmosie. Dzięki nim możemy wiele się o sobie dowiedzieć - często są to dla nas ogromnie zaskakujące informacje.

Przykładem takiego człowieka, który potrafił poświęcić cały swój czas na poszukiwanie wiedzy dotyczącej człowieka, jest jedna z najciekawszych postaci literackich - doktor Faust. Jego największym pragnieniem było poznanie tajemnicy życia, chciał także zdefiniować takie wartości jak dobro i zło. Wiedza teoretyczna nie pozwoliła mu jednak tego osiągnąć:

Ach, oto wszystkie fakultety

Przebyłem. (...)

I wiem, że człowiek nic wiedzieć nie może!

Od tego serce mi nieomal zgorze.

Człowiek ten przeżył rozczarowanie nauką - zrozumiał, że nie jest ona w stanie udzielić informacji na wszystkie nurtujące ludzi pytania. Ta świadomość była powodem jego wielkiego cierpienia. Fakt, że znał wiele dziedzin nauki, nie pomógł mu w osiągnięciu prawdziwej wiedzy o człowieku. Dlatego uznał, że jego życie jest pozbawione sensu i niewiele warte:

Pieniędzy też mi nie dostaje

Ani zaszczytów, co świat daje;

Psu by obrzydło takie życie!

Wszystko, czego do tej pory zdążył się nauczyć, do niczego tak naprawdę mu się nie przydało, nie wskazało właściwego sposobu poznawania świata i człowieka. Dlatego doszedł do wniosku:

Czego nie wiemy potrzebne nam właśnie.

A to, co wiemy, nie przyda się na nic.

Autor Fausta był wielkim artystą - w swoim utworze chciał opisać niezwykłe zmagania człowieka, które miały doprowadzić do prawdziwej wiedzy o ludziach. Faust jest gotowy zapłacić za tę wiedzę wysoką cenę. Kiedy pojawia się u niego diabeł, Faust ma możliwość zdobywania wiedzy jako młody człowiek, posiadający zdolność podróżowania w czasie. Bardzo pomaga mu to w zdobywaniu nowych doświadczeń i przybliża go do prawdy. Cena za to jest ogromna - Faust założył się z diabłem, że nie nadejdzie nigdy taki moment, w którym powie: Chwilo trwaj! Stało się jednak inaczej. Na szczęście na ratunek Faustowi przychodzi chór aniołów.

Bohater musiał wykazać się ogromną konsekwencją i prawdziwą pasją w dążeniu do osiągnięcia obranego celu - poznania prawdy o człowieku. Był gotów poświęcić wszystko, by choć na chwilę się do niej zbliżyć. Jest przykładem na to, że warto starać się poznać prawdę o człowieku - może to być dla nas najciekawsze doświadczenie w życiu. Myślę, że warto o tym pamiętać.