Jak ci się wydaje, czy twórczość W. Szekspira jest wciąż aktualna?

Wszystkie dzieła najsłynniejszego i najgenialniejszego dramaturga angielskiego - Williama Szekspira - świadczą o tym, że autor był znakomitym i dogłębnym obserwatorem życia, codzienności i "zwykłości". W swoich sztukach poeta opisuje losy i przeżycia swoich bohaterów. Ich życie często wydaje się normalne i zwyczajne, a to świadczy o tym, że każdy człowiek mógłby porównać się do bohaterów. Moim zdaniem dzieła Szekspira są nie tylko aktualne i ponadczasowe, ale genialne.

"Romeo i Julia" - dramaturg opowiada historię nieszczęśliwej miłości dwojga młodych ludzi. Miłość ta była nieszczęśliwa, gdyż kochankowie pochodzili z dwóch zwaśnionych ze sobą rodów. Romeo i Julia tak mocno się w sobie zakochali, że ukrywali ten związek przed wszystkimi. Niestety nie mogli go ukryć zbyt długo. Zakończenie tej historii jest tragiczne. Zarówno Romeo, jak i Julia popełnili samobójstwo. Walczyli o swoją miłość do samego końca, niestety ludzi, którzy stali po ich stronie było zbyt mało. A oni sami byli zbyt słabi, aby zmienić myślenie wszystkich przeciwników.

Można by zastanowić się jaki sens ma ten utwór dziś? Wydaje się, że tematyka dotycząca nieszczęśliwej miłości jest nieustannie obecna w naszym życiu i teraźniejszych realiach. Ciągle zdarzają się nieszczęśliwie zakochani ludzie. Zdarza się również, że miłości sprzeciwiają się osoby trzecie - rodzina, znajomi, przyjaciele. Utrzymanie takiej miłości często jest trudne i niemożliwe. Para zakochanych spotyka się z różnymi trudnymi sytuacjami, wyrażającymi agresję, złość, pretensję.

O ciągłym zainteresowaniu twórczością Szekspira świadczą również adaptację teatralne, lub filmowe jego dzieł. Jedna z nich opowiada właśnie historię Romea i Julii, zwaśnione rodziny przedstawione są jako dwie różne subkultury, z których pochodzą kochankowie. Przedstawiciele tych grup prowadzą z sobą wojnę, toteż nie jest chyba niczym nowym fakt, że miłość dwojga młodych ludzi nie jest przez nikogo akceptowana. Wszyscy sprzeciwiają się miłości Julii i Romea, zabraniają im jej. Głosy rozsądku mówiące o tym, że miłość stoi ponad wszelkimi podziałami zdaje się do nikogo nie docierać. Najważniejsza jest własna grupa, jej jedność i siła nad wrogiem.

A czy dziś sprawa subkultur, pod grup wygląda tak samo? Wydaje się, że tak. Często widać wyraźnie, że człowiek, który nie chce się przypisywać do żadnej grupy, stara się być niezależnym indywidualistą, traktowany jest jako dziwak i głupiec. Najwyraźniej i jeszcze dobitniej widać to na przykładzie naszego parlamentu, poszczególnych partii. Każda z nich ma swoje racje do których chce przekonać inne ugrupowania, a co najśmieszniejsze cały naród. Dlatego też robi się wielki bałagan, sprawiający wrażenie wielkiej kłótni. Oczywiście niedopuszczalne są zachowania takiego typu, że członek jednego politycznego ugrupowania popiera to, co mówił polityk innej partii. Tak nie wolno! Mimo, że ten właśnie mógł mówić prawdę i miał rację. To dlaczego się tak dzieję jest dla mnie niezrozumiałe i obce mojemu myśleniu. Przecież kiedy ludzie (a przede wszystkim politycy) potrafili by się słuchać, rozmawiać ze sobą, dyskutować, popierać własne pomysły to wszystko mogłoby wyglądać normalnie, lepiej. A dlaczego tak się nie dzieje - nie potrafię na to pytanie odpowiedzieć.

Tak też było z rodzinami Romea i Julii, nie docierały do nich żadne argumenty, że to prawdziwa miłość. Nikt nie chciał tego zrozumieć i zaakceptować. Liczyła się jedynie złość na wrogów i przekonanie, że nie można okazać swojej słabości.

Innym dziełem, które po dziś dzień robi na czytelnikach, czy widzach ogromne wrażenie jest "Hamlet". To w tej właśnie sztuce główny, tytułowy bohater wypowiada znamienne słowa - "Być, albo nie być. Oto jest pytanie. Czy jest szlachetniej, by duch nasz znosił pęta i strzały gwałtownego losu. Czy za broń chwycić przeciw morzu cierpień i zmóc je w twardej walce? Umrzeć, zasnąć - Nic więcej. Pewność, że sen będzie kresem męki serdecznej i tysięcznych wstrząsów, których dziedzicem jest to nasze ciało. Oto cel naszych najżarliwszych pragnień". Człowiek ten jest wewnętrznie sprzeczny, targają nim przeciwstawne uczucia i myśli. Nie potrafi wytyczyć w swoim życiu najważniejszego celu i sensu. Jest pogubiony, toteż ciągle targają nim sprzeczne uczucia - spokoju, radości, a zaraz smutku, rozpaczy, nawet myśli o samobójstwie. Należało by zapytać i zastanowić, czy dziś również można spotkać takich ludzi? Ależ z całą pewnością tak! Ludzie w dzisiejszym świecie również często są pogubieni, nie wiedzą jaki cel wytyczyć sobie w swoim życiu, dokąd podążają, co mają zrobić ze swoim życiem, ze sobą? Niestety mnóstwo osób z pozoru szczęśliwych - mających dom, rodzinę, spełniających się zawodowo, posiadających pieniądze - również jest zagubionych i bezradnych. Niektórzy, ci co już w niczym nie widzą sensu, wybierają najstraszniejszy scenariusz i popełniają samobójstwo. Ale czy to właściwa droga? Nie! Największą wartością jest to, aby nauczyć się radzić sobie w każdej sytuacji - tej dobrej i tej złej. Rozważania człowieka nad sensem życia nie są niczym nowym. Towarzyszyły człowiekowi od zawsze i zawsze towarzyszyć mu będą.

Innym ważnym utworem jest "Makbet". Jest to dzieło fascynujące pod każdym względem. To utwór traktujący o słabościach ludzkich - odzwierciedla je oczywiście Makbet. Poznajemy go na początku utworu jako człowieka prawego, dobrego, sprawiedliwego i odważnego. Niestety wszystko ulega zmianie w momencie, kiedy Makbet na swojej drodze spotyka wiedźmy. To one przepowiadają mu, że w niedługim czasie zostanie władcą i zasiądzie na tronie. Makbet mówi o tym swojej żonie - Lady Makbet, która namawia go, aby pomógł "trochę" w spełnieniu się tej przepowiedni. Namawia go do morderstwa. A on się go dopuszcza. Staje na czele państwa, jest najważniejszy. Makbet nie przewidział tylko jednego - że jedno morderstwo, ciągnie za sobą kolejne. Historia Makbeta kończy się oczywiście tragicznie. Chęć zdobycia władzy za wszelką cenę prowadzi do zniszczenia życia swojego i swoich bliskich. Nie trudno także przyznać, że podobnie jest dziś. Ci którzy dążą do zdobycia sławy, pieniędzy, majątku za wszelką cenę są w rzeczywistości nieszczęśliwi. Niszczą swoje życie, a także życie tych którzy są blisko.

Szekspir był doskonałym psychologiem i doskonale wiedział, że żądza władzy jest zgubna i niszcząca.

Twórczość Williama Szekspira jest jak najbardziej aktualna w dzisiejszym świecie. Świat przedstawiany w jego utworach wydaje się być niemal identyczny z tym w którym przyszło nam żyć.