Epikur wyznawał taka filozofię, która rozwiązywała jego podstawowy problem a mianowicie dawała odpowiedź na pytanie jak żyć aby być szczęśliwym człowiekiem. Inspiracją dla Epikura były słowa Arystotelesa, który twierdził, że tylko dobre czyny mogą człowiekowi przynosić szczęście. Epikur pojmował dobre życie jako przyjemność, brak jakiegokolwiek bólu, przyjaźń oraz spokój umysłu. Życie Epikura było niezwykle zdyscyplinowane. Gości przyjmował w niezwykle prosty sposób goszczących ich niewyszukanym jedzeniem ciastkami, wodą czasami na specjalne okazje przygotowywał wino i sery, to wszystko jest dowodem, że nie czerpał przyjemności z życia za wszelka cenę pomimo głoszonych poglądów i pomimo potocznej ich interpretacji. Epikur pouczał, że w życiu potrzebne jest zachowywanie we wszystkim umiaru i spokoju. Do filozofii Epikura nawiązywała horacjańska myśl wyrażona w słowach "carpe diem", czyli korzystaj z życia.

Renesans, który wiele czerpał z antyku przyjął tę myśl i zaadaptował ją jako swoja własną filozofię życia. .

Jan Kochanowski poznał to hasło w czasie swoich studiów w Padwie. Tam właśnie poznał piękno utworów Horacego. Postanowił przyswoić literaturze nowożytnej Carmina Horacego tworząc swe Pieśni wydane w 1586 roku. Tematyka pieśni była rozmaita, zachwycał się budzącą się do życia przyrodą, pięknem kobiet, dobrym winem, dobrą żoną ale również opisem biblijnego potopu.

Pieśni stawały się wezwaniem do radosnego korzystania z życia poszukiwania jego piękna i głębokiego ponad czasowego sensu. Życie jest jedną wielką zagadką, nie da się go w żaden sposób przewidzieć a nawet zaplanować. Trzeba więc cieszyć się z tego co się posiada tu i teraz reszta jest bowiem niewiadomą...

"Dziś bądź wesół, dziś użyj biesiady

O przyszłym dniu niechaj próżnej rady"

(P.I.20)

Największym szczęściem człowieka jest rozkoszowanie się przyjemnościami, rozumianymi jako zabawa, taniec, muzyka, śpiew oraz wszelkich towarzyskich biesiad.

Życie człowieka ulega ciągłym zmianom, przeobrażeniom.

Wszystko podlega zmianie jak rzeka która ciągle płynie tak i życie jest zmienne i "wszystko płynie" w życiu człowieka. Należy więc korzystać z każdej nadarzającej się chwili wykorzystując ją na zabawę, należy zapomnieć wtedy i o przyszłości i o przeszłości. Trzeba aby chwila mogła po prostu trwać.

Nie wolno człowiekowi jednak zapominać o swym Stwórcy.

"Kto tak mądry, że zgadnie

Co nań jutro przypadnie?

Sam Bóg wie przeszłe rzeczy, a śmieje się z nieba

Kiedy się człowiek troszczy więcej, niźli trzeba."

(P.1.9)

"Pieśń XX" jest wielką pochwałą radości, która trwa wiecznie... Wzywa w niej poeta do wspaniałych biesiad, które staną się okazją do wspólnych spotkań ludzi z różnych stanów. Pan weselić się będzie razem ze swoim sługą i ta radość stanie się połączy i pojedna.

Kochanowski potrafił wydobywać z życia praktyczną wiedzę i mądrość, która pozwalała mu cieszyć się tym wszystkim co naprawdę wielkie jest i ważne w życiu człowieka.

Być może takie postępowanie wynika z umiejętności doskonałego wczuwania się w mądrość życiową właśnie Horacego mistrza poetyckiego Jana Kochanowskiego.