Horacy ,,Oda XXX,,

Horacy urodził się w 65 roku p.n.e. był największym rzymskim poetą lirycznym. Wielka sławę zawdzięczał głównie liryce. Do najsłynniejszych jego utworów należą Pieśni (Carmina) nazwane później Odami. Są to utwory o różnej tematyce: erotycznej, biesiadnej, religijnej, panegirycznej, okolicznościowej i patriotycznej. Zawarte w księdze III pieśni patriotyczne zwane odami rzymskimi, wyrażają aprobatę dla programu politycznego Oktawiana Augusta. W starożytności nie zdobył prawdziwej popularności pomimo tego, że był ceniony przez twórców starożytności i średniowiecza, dopiero w epoce odrodzenia został odkryty jako znakomity poeta i teoretyk literatury. Jego twórczość otoczona wręcz została kultem. Szczególnym zainteresowaniem darzył twórczość Horacego wielki, renesansowy polski poeta Jan Kochanowski. Dokonał on parafrazy i tłumaczeń Pieśni. W późniejszych epokach Adam Mickiewicz chętnie sięgał do twórczości Horacego tłumacząc jego utwory. Wiele słynnych wypowiedzi stało się słynnymi sentencjami znanymi na całym świecie. I tak: CARPE DIEM czyli używaj dnia z Pieśni 11I, Nil desperandum NIE NALEŻY TRACIĆ NADZIEI z Pieśni 7I oraz najsłynniejsze chyba stwierdzenie powtarzane przez wielu poetów i późniejszych twórców NON OMNIS MORIAR nie wszystek umrę ze słynnej pieśni Exegi monumentum aere perennius - Wzniosłem pomnik trwalszy od spiżu... Horacy miał wielka nadzieję i przeświadczenie, że to co napisał potężniejsze jest o wszelkich pomników które stawia się aby uczcić kogoś wielkiego. Poezja jak wierzył ma charakter ponad czasowy i uniwersalny i przetrwa w ludzkiej pamięci już na zawsze. Sława jest bowiem nieśmiertelna i wieczna.

Non omnis moriar

,,Nie wszystek umrę, wiele ze mnie tu zostanie

Poza grobem,,

Poeta nigdy nie umiera i nie odchodzi tak na zawsze w zapomnienie. Poprzez to co udało mu się stworzyć będzie już zawsze trwał w ludzkiej pamięci a nawet w zachwycie na tym co stworzył. Pamięć o nim i sława trwać będą wiecznie bo zawsze znajdzie się gdzieś na świecie ktoś, kto sięgnie po jego twórczość i zechce się nad nią pochylić.

Poeta - twórca podobny jest do ptaka który przebywa przecież na ziemi ale tak naprawdę stworzony jest do tego aby latać i prawdziwą jego ojczyzną jest niebo, a przeznaczeniem latanie.

Jan Kochanowski ,,Pieśń XXIV"

Do ulubionych tematów Jana Kochanowskiego należą rozważania o nieśmiertelnej sławie, którą zapewnia doskonała poezja. Parafraza słów ,,Niezwykłym i nie lada piórem opatrzony...,, odnosi się do motywu poety - ptaka, który w swej istocie przeznaczony jest do wielkich zadań poetyckich tak jak ptak przeznaczony jest do podniebnych lotów pomimo tego, że przecież żyje na ziemi. Poezja ma przeznaczony jest do nieśmiertelności pamiętać o nim będą kolejne pokolenia. Poprzez ich pamięć stanie się sławny i nieśmiertelny.

,,Nie umrę ani mię czarnymi

Styks niewesoła zamknie odnogami swymi,,

Jan Kochanowski przeświadczony jest o tym, że poeta i jego poezja posiadają wielkie i niebagatelne znaczenie. Poeta jak każdy człowiek podlega normalnym kolejom losu i odwiecznemu prawu przemijania. Natomiast ten szczególny rodzaj ziemskiego powołania jakim jest bycie poetą pozwala mu stać się nieśmiertelnym jak Bóg i jak On prawie wiecznym. Symbolem niezniszczalności jest u Kochanowskiego łabędź ,,Muzom poświęcony ptak".

Horacy i Kochanowski osiągnęli zmierzony przez siebie cel. Osiągnęli sławę i nieśmiertelność, i stworzyli prawdziwie pomnik trwalszy niźli w spiżu ryty....