Jedną z najbardziej popularnych publikacji ostatnich lat jest książka autorstwa Joanne K. Rowling o tytule "Harry Potter".

Przygody tytułowej postaci wyżej wspomnianej książki zachwyciły już wiele czytelników z całego świata. Fascynacja oraz zachwyt tym bohaterem dotyczy nie tylko tych najmłodszych, jest to również doskonała lektura dla dorosłych.

Fenomen tej książki polega na tym, że cieszy się niezwykłym zainteresowaniem pomimo wciąż malejącego czytelnictwa wśród ludzi. Na początku człowieka ogarnia doza sceptycyzmu, dopóki nie znamy historii Harrego Pottera, nie potrafimy zrozumieć panującej tzw. potteromanii. Intrygujące jest to co ta książka takiego zawiera w sobie, że wszyscy zaczynają się nią interesować. Początkowo ja również nie wykazywałam głębszego zainteresowania tym szaleństwem, byłam przekonana, że jak wszystko szybko przeminie. Jednak mijało coraz więcej czasu, a nic się nie zmieniało. Ostatecznie poddałam się mojej ciekawości i postanowiłam sprawdzić całą historię "tego" Harrego. Decydującym czynnikiem, który wpłynął na moją ostateczną decyzję była świadomość, że wszyscy moi znajomi pokusili się już o lekturę tej publikacji. W tej sytuacji nie pozostawało mi nic innego jak pójść w ich ślady, bowiem pozostawałam bierna w trakcie gdy rozmawiali na temat tej książki. Moje postanowienie było jednoznaczne: przeczytanie wbrew pojawiającym się przeciwnościom. Można powiedzieć, że poszłam w ślady moich przyjaciół i przystąpiłam do czytania części pierwszej o tytule "Harry Potter i Kamień filozoficzny". Już w trakcie czytania pierwszego rozdziału zauważyłam, że to wszystko co się działo było nieco naiwne. Jednak zdecydowałam, że nie zniechęcę się na wstępie. Miałam nadzieję, że kolejne strony mile mnie zaskoczą. Ostatecznie musze przyznać, że książka pozytywnie mnie poruszyła i choć się tego początkowo nie spodziewałam naprawdę mi się spodobała. Z pewnością nie należę do najbardziej gorliwych czytelników, jednak z dumą muszę przyznać, że naprawdę ta publikacja wzbudziła moje zainteresowanie.

Po zakończonej lekturze łatwiej było mi zrozumieć te osoby, które wręcz szalały na punkcie historii Harrego Pottera. Wydaje się słuszne, aby w dzisiejszą szarą i ponurą rzeczywistość wlać odrobinę szaleństwa, magii oraz niesamowitości. Wraz z fascynacją Harrym Potterem pojawił się niebywały zachwyt magią. Urozmaiciła ona życie wielu czytelników, którzy odkrywali to co dotąd nie było im znane. Zaczął zachwycać wszystkich świat młodego człowieka, który ma niewiele wspólnego ze światem dorosłych.

Nie ulega wątpliwości, że autorka odniosła niebywały sukces. W dzisiejszych czasach mało jest takich książek, które wywołują tak zachwycający odzew ze strony czytelników na całym świecie, którzy z niezwykłą niecierpliwością czekają każdego dnia na ciąg dalszy swego ulubionego bohatera. Wielu z kręgu krytyków literackich traktuje "Harrego Pottera" jako książkę z kanonu klasyki literatury przeznaczonej dla młodego czytelnika. Książka ta zyskała niebywałą popularność i swym kunsztem dorównuje "Alicji z krainy czarów", także "Kubusiowi Puchatkowi" oraz "Opowieściom z Narnii". Powieść autorstwa Joanne K. Rowling została przetłumaczona na kilkadziesiąt języków, w tym również na język chiński.

Przygody Harrego Pottera są po części baśnią, także powieścią psychologiczną, jak również opowieścią o dojrzewaniu, fabuła jest tu wręcz sensacyjna. Pojawiają się elementy thrillera oraz horroru, dodatkowo powieści przygodowej oraz detektywistycznej. Wszystkim zdarzeniom towarzyszy odpowiedni humor.

Po zakończonej lekturze doszłam do wniosku, że autorka nie próbowała ukazać jedynie fikcyjnych zdarzeń, ale starała się "przemycić" określony głęboki sens. To właśnie jest jedną z cech charakterystycznych literatury dziecięcej, której przodującym zadaniem jest pouczać młodego czytelnika, który w ten sposób uczy się prawdziwego dobra.

Harry doświadczył wiele zła w domu okrutnego wuja, był traktowany jak popychadło. Jego odzienie było bardzo skromne, nie miał zaufanych kolegów, natomiast jego miejscem do spania był schowek na buty. Nie był dzieckiem, które zasypywano prezentami, nie było sympatycznych osób, które zwracały się do niego w życzliwy sposób. Niezwykle ważny okazał się fakt, że umiał poszukiwać radości we własnej duszy, w ten sposób stawał się lepszym człowiekiem. Ten młody bohater uczył czytelnika w jaki sposób należy cieszyć się nawet z najdrobniejszych zwycięstw w swoim życiu.

Wśród wielu niezwykłych postaci zjawiają się także wilkołaki. Są to bohaterowie na przykładzie których w doskonały sposób można ukazać jak pierwsze wrażenie bywa błędne. To co zewnętrzne nie raz jest powodem naszego złego wyobrażenia o innych. Nigdy tak naprawdę nie poznamy bliżej człowieka, jeżeli nie będzie nam dane z nim obcować. Ważne jest, abyśmy sami chcieli odkrywać to co ludziach jest rzeczywiście prawdziwe i szlachetne.

Marzeniem wielu ludzi jest posiadanie zdolności magicznych. Każdy chciałby posiadać moc, która ułatwi mu ziemską egzystencję. Można nawet sądzić, że w każdym człowieku jest dążność do posiadania czarodziejskich sztuczek. Jednak już samo to, że w niektórych rzeczach i sytuacjach jesteśmy niezastąpieni sprawia, że można nas postrzegać jako "swoistych" czarodziei np. niektórzy doskonale rzeźbią, inni natomiast rewelacyjnie gotują. Wystarczy jedynie wskazać na własne mocne strony oraz raz na zawsze uwierzyć w samego siebie. Każdy bowiem jest niepowtarzalny i z pewnością nie ma takiego drugiego człowieka jak my.

Są osoby, które sądzą, że zewsząd otacza nas magia. Jedynie ludzie, którzy wszystko w swym życiu tłumaczą w sposób racjonalny nie dostrzegają magicznego świata wokół siebie samych, są ślepi na zachwycające i niezwykłe zjawiska, które dzieją się dookoła. W ten sposób spędzają swój czas wolny na oglądaniu telewizji, grach komputerowych, nie są w stanie określić nawet piękna nieba, które jest nad nimi. A rzeczywistość jest tu taka przepiękna, świat zachwyca i zdumiewa tych, którzy są wrażliwi na jego cudowność.

W naszym życiu jest wiele upiornych wyobrażeń, w tym mają swe źródło lęki, które pojawiają się w momencie gdy doświadczamy przerażających zdarzeń. Wszyscy mamy takiego lękliwego stwora, który atakuje nas w sytuacjach stresowych. Jednak z pewnością istnieje sposób, aby skutecznie go wyeliminować z naszego życia. Takie "potwory" na pewno lękają się naszego szczęśliwego śmiechu, w tym kontekście wszystkie zdarzenia powinniśmy w pewien sposób bagatelizować i nie przejmować się gdy nam coś nie wychodzi, tylko uśmiech w trudnych chwilach jest w stanie załagodzić nasze żale. Jednak tak naprawdę warto nauczyć się od Harrego tego, że nie mamy prawa bezmyślnie osądzać innych. Przecież często jesteśmy świadkami takiej sytuacji, że źle kogoś oceniliśmy, nasz osąd na pierwszy rzut oka wydał się błędny. W tym kontekście powinniśmy nie spieszyć się z wydawaniem pochopnych opinii, które nie mają potwierdzenia w rzeczywistości. Ponadto nie zawsze możemy jednoznacznie określić jakie były przyczyny postępowania danej osoby.

W niedalekiej przeszłości natknęłam się na artykuł dotyczący osoby Harrego Pottera. Psychiatrzy pochodzący z Ameryki postanowili bliżej przyjrzeć się postaci wspomnianego bohatera. Ostatecznie stwierdzili, że Potter miał wzorowe życie psychiczne. Okazało się to zadziwiające, bowiem ludzie prowadzący badania dotyczące bohaterów "Kubusia Puchatka" zdecydowali, że większość z omawianych postaci winna poddać się terapii, po prostu leczeniu. Jednak nikt nie doszukał się błędów w postępowaniu Harrego, który jak każdy człowiek popełniał błędy, jednak potrafił się przyznać do swego złego postępowania. Ponadto jego niezwykle trudne dzieciństwo mogło wywołać zaburzenia w dalszym życiu, jednak na szczęście tak się nie stało. Młody człowiek mimo przeciwności losu ustrzegł się depresji.

Wszyscy z niecierpliwością oczekują kolejnych części "Harrego Pottera", które zostaną zekranizowane. Z pewnością na te filmy wybierze się wielu stałych czytelników przygód tego fascynującego chłopaka.

Z pewnością omawiana tu książka okazała się przełomową w dziejach literatury dziecięcej, do dnia dzisiejszego wiele czytelników sięga po nią ponownie.