Matka Boska jest obok Jezusa i postaci Boga Ojca najważniejszą postacią w Piśmie Świętym.
Poświęcono jej w literaturze, malarstwie, rzeźbiarstwie wiele miejsca. Ludzie wierzący zwracają się do niej w modlitwach o pomoc, orędownictwo, czy opiekę. Matka Boska postrzegana jest jako osoba pośrednicząca między światem i ludzkimi problemami, a Stwórcą. Polska kultura znajduje szczególne miejsce dla Jej osoby. Jest nie tylko opiekunką ludzi, ale przede wszystkim całej Polski. W dorobku całej naszej literatury znajduje się ogromna ilość utworów poświęconych, lub kierowanych do matki Boskiej. Przykładem mogą stać się choćby wiersze "Hymn" J. Słowackiego, czy "Modlitwa do Bogarodzicy" Baczyńskiego, a także anonimowy i najstarszy utwór "Bogurodzica". Wszystkie te utwory nie tylko są wywyższeniem Maryi, ale ważny jest fakt, że wszystkie były niezwykle ważne w różnych sytuacjach politycznych i historycznych kraju.
Najstarszą pieśnią jest "Bogurodzica". To pierwsza pieśń, która powstała w naszym ojczystym języku. Utwór ma formę modlitwy błagalnej. Pierwsza zwrotka skierowanej jest do Najświętszej Marii, aby "zjednała" nam łaskę swego syna i poprosiła go, aby pomógł ludziom na ziemi. W następnej zwrotce pojawia się prośba skierowana tym razem do samego Jezusa, aby ze względu na Jana Chrzciciela, był łaskaw wysłuchać próśb i sprawił, aby ludzie mogli żyć w szczęściu na ziemi i uzyskali zbawienie po śmierci. Każda zwrotka kończy się zwrotem "Kyrie elejson", czyli "Panie zmiłuj się nad nami". Zabieg ten wskazuje na modlitewny charakter pieśni.
Najciekawszym faktem jest to, że pieśń ta aż do XVI wieku była hymnem narodowym i śpiewano ją przed każdą ważną bitwą, czy walką - np. w 1410 roku w bitwie pod Grunwaldem.
Wiersz J. Słowackiego powstał w niezwykle trudnym okresie dla Polski, a mianowicie w czasie powstania listopadowego. Utwór ten, tak samo jak poprzedni, ma charakter modlitwy, w której poeta prosi o poprawę politycznej sytuacji państwa. Słowacki zwraca się do: "Bogarodzico, Dziewico! Słuchaj nas Matko Boża". Poeta zwraca się z prośbą do Najświętszej Marii, gdyż ciągle ma nadzieję na odzyskanie wolności - "Wolności błyszczy zorza". Autor prosi: "Podnieś głos rycerze", gdyż chce aby do jego prośby przyłączyli się wszyscy walczący Polacy. Matka Boska będąc opiekunką narodu, że zostanie wynagrodzona odwaga, waleczność, męstwo i bohaterstwo polskich żołnierzy. Słowacki jest pewien, że Polsce uda się kiedyś wyjść z tej beznadziejnej opresji rosyjskiej, gdyż "i tam są ludzie - i tam mają duszę". Kiedyś ich atak i terror zostanie przezwyciężony przez polskie oddziały. Wróg jawiący się pod postacią dwugłowego orła: "Spojrzał i nie miał mocy / Patrzeć na wolne narody/ Olśniony blaskiem swobody / w ciemność uleciał północy".
Pod koniec utwory poeta zwraca się do Litwy, aby oni także przeciwstawili się wrogowi i nie pozwolili się, aby panoszył się na ich terenie.
Słowacki porównuję Polskę do Feniksa - symbolu wolności, który powstaje z popiołu i ziemi, aby wzlecieć w górę.
Trzeci poeta - Baczyński - również żyję w trudnej sytuacji polski, chodzi o II wojnę światową. Jest to straszny moment nie tylko dla ojczyzny, ale przede wszystkim ludzi, którzy żyli w ciągłym strachu i cierpieniu. Wojna to czas, w którym nie ma moralności, etyki, wszelkie dotąd obowiązujące zasady funkcjonowania społecznego ulegają deformacji, albo zniszczeniu. Poeta prosi Matkę Boską, aby do tego nie dopuściła. Aby pomogła ludziom zachować siły do walki o swoja godność i życie. Prosi także, aby w razie śmierci człowiek uzyskał godne miejsce przy jej boku.
Poeta jest przerażony tym jak wielkie spustoszenie w moralności i umysłach czyni wojna. Ludzie stają się zwierzęcy i nieczuli na krzywdy i ból innych. Baczyński przypomina, że Maryja przecież także musiała pogodzić się ze straszną śmiercią, przez ukrzyżowanie, swojego jedynego syna, dlatego prosi Ją: "naucz matki nasze / jak cierpieć trzeba".
Poeta gdy nastała wojna, był młodym człowiekiem i miał okazje zaobserwować, że młodzi ludzie byli zmuszeni strzelać do drugiego człowieka, aby ratować swoje życie. Mówi do Maryi "nagnij pochmurną broń naszą / gdy zaczniemy walczyć miłością".
Chociaż wszystkie trzy utwory są oddalone od siebie kilkunastoma latami, wszystkie mają niemal taka samą tematykę. Ich głównym celem staje się wyproszenie u Matki Boskiej łaski dla Polaków i Polski, prośba o odzyskanie niepodległości i wolności. Każdy z poetów wieży, że wstawiennictwo Maryi pomoże.
