Mówiąc o wielkich dramatach narodowych, obok dzieł mistrzów romantyzmu wymienia się ,,Wesele" Stanisława Wyspiańskiego. W wielu punktach dramat ten opiera się na podobnych zasadach jak dzieła polskiego romantyzmu, ale możemy zauważyć również pewne różnice, a nawet polemikę Wyspiańskiego z Mickiewiczem czy Słowackim.
O podobieństwach możemy mówić zwłaszcza w warstwie konstrukcyjnej i oczywiście w samej tematyce. Wesele, podobnie jak wielkie dzieła dramatu romantycznego:
1) Porusza aktualna problematykę narodową.
a) Głównym tematem staje się walka o wyzwolenie narodu i jej sposoby.
b) Mówi o problemie braku jedności w narodzie.
2) Cechuje je luźna kompozycja.
3) Zachowany zostaje układ problemowy poszczególnych scen.
4) Występuje synkretyzm rodzajowy i gatunkowy.
5) Obok scen realistycznych, pojawiają się sceny fantastyczne.
Nowe elementy, które wprowadził do swoich dzieł Wyspiański, a które nie zostały zastosowane w dramacie romantycznym to:
1) Celowe stworzenie legendy wokół genezy samego dramatu. Doprowadzenie niemal do skandalu.
2) Dramat symboliczny, dotyczący spraw najistotniejszych dla Polaków przyjął poniekąd formę satyrycznej szopki.
3) Stałe operowanie symbolem. Tworzenie scen w pełni symbolicznych np.: chocholi taniec.
4) Przygotowanie tekstu z myślą o wystawieniu go na scenie. Dokładne opracowanie didaskaliów ze szczegółowymi opisami dotyczącymi elementów takich jak ruch, kolor, światło, muzyka.
5) Wzmocnienie roli muzyki w dziele teatralnym.
Obserwować możemy również wyraźną polemikę z ideami szerzonymi przez romantyków:
1) Naród powinien działać, a nie trwać w zapatrzeniu w przeszłość.
2) Zjednoczenie wszystkich klas i warstw społecznych to mit. Nigdy nie uda się pogodzić inteligencji i chłopów.
3) Nie ma jednostek ponadprzeciętnych.
4) Nie możemy cierpieć za winy ojców. Każde pokolenie musi uczyć się na własnych błędach.
-
