Polskie społeczeństwo w epoce oświecenia niestety nie świeciło swym przykładnym zachowaniem i postawą, która pełna by była pozytywnych wartości. Ale żadne społeczeństwo na świecie nie jest przecież idealne. Ignacy Krasicki chciał wpłynąć na zmianę postępowania ludzi mu współczesnych, a jeśli nie to chociaż zmusić człowieka do przemyśleń i dlatego napisał mnóstwo utworów, w których skrytykował wady ludzkie zaobserwowane u Polaków. Jego dzieła nie były wymierzone w konkretną jednostkę, lecz ogólnie w całość społeczeństwa.
Krasicki, jako doskonały obserwator, dostrzegał mnóstwo wad w człowieku. To one były najczęściej tematem jego bajek i satyr. Celem głównym było pozytywne wpłynięcie na społeczeństwo, aby zmienić je na lepsze. Wszystkie bajki posłużyły Krasickiemu do przedstawienia gorzkiej prawdy a satyry do ośmieszenia wad społecznych.
"Przyjaciele" to bajka, która opowiada o fałszywej i niewiernej przyjaźni między ludźmi. Ich zakłamanie prowadzi do przykrych sytuacji. Morał tej bajki można streścić za pomocą przysłowia: "prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie".
Bajka, pt.: "Szczur i kot" prezentuje dwie przeciwstawne postawy. Szczur reprezentuje człowieka zarozumiałego, egoistycznego, zarozumiałego i bardzo wyniosłego. Zostaje on wkrótce skarany za swoje zachowanie poprzez zjedzenie przez kota, który uosabia tu cwaniactwo, wyrachowanie i przebiegłość.
W bajce, pt.: "Kruk i lis" jest podobna sytuacja. Bohaterami są dwie postacie o kontrastowych charakterach. Kruk jest bardzo naiwny i strasznie łakomy na komplementy. Poza tym okazuje ogromną lekkomyślność, naiwność dziecka czy wręcz głupotę. Lis z kolei symbolizuje osobę o następujących cechach: cwaniactwo, przebiegłość, spryt, bezwzględność, chytrość oraz zdolność do manipulowania innymi oczywiście z korzyścią dla siebie.
"Dewotka" to kolejna bajka, która mówi o sprawach religijnych. Przedstawia tu Ignacy Krasicki fałszywą pobożność, na pokaz, która jest tak na prawdę obłudą względem Boga i niedopuszczalna jest dla prawdziwych chrześcijan.
Satyry pełniły troszkę inną rolę niż bajki. Ich zadaniem było ośmieszanie ludzkich przywar i wyszydzanie ich. Najbardziej znaną jest satyra, pt.: "Pijaństwo", w której Krasicki na zasadzie kontrastu przedstawia dwie postacie. Jedna ma same złe cechy, natomiast druga przeciwnie, dobre. Z kolei satyra, pt.: "Do króla" przedstawia pozornie wady króla. Jednak tak na prawdę wady te są skierowane w stronę szlachtę.
Ignacy Krasicki wyraził swój krytyczny stosunek do społeczeństwa, ponieważ bardzo raziła go jego zła postawa. Nie chciał być bierny wobec tego, co robią ludzie. Chciał za pomocą swoich utworów zmienić, a przynajmniej spróbować wpłynąć na człowieka. Dlatego tak wiele ich napisał. Jego dzieła literackie są uniwersalne i do dnia dzisiejszego nie straciły na wartości. Trudno powiedzieć, czy to dobrze czy może źle, gdyż ludzie zawsze będą mieli pełno wad, ale przecież nikt nie jest ideałem i zawsze można chcieć się zmienić na lepsze.
