Labirynt jest znany dzieciom już od najmłodszych lat. Często w zadaniach muszą doprowadzic postac do celu odnajdując wyjście z pułapki. Ten motyw wykorzystują również artyści w swoich utworach. Wymyśleni przez nich bohaterowie aby zrealizowac swoje zamierzenia czasami muszą pokonywac zawiłe labirynty. Ja jednak w mojej pracy, chciałabym pokazac jaką funkcję w dziełach kultury pełni właśnie to zagadnienie. Według mnie labirynt to kręta droga, którą trzeba pokonac, aby osiągnąc cel.

Należy zaznaczyc, że labirynt przedstawia się jako trasę, na której łatwo się zgubic. Pokażę to na przykładzie filmu, który wyreżyserował Jean-Jacques Annaud pt. „Imię Róży”. W adaptacji mamy z nim do czynienia podczas sceny poszukiwania księgi w bibliotece. Adso w pewnym momencie zorientował się, że w pomieszczeniu w którym się znajduje nie ma mistrza. Kiedy wyszedł za drzwi, jego oczom ukazały się schody prowadzące w różnych kierunkach. Na początku nie mógł znaleźc właściwej drogi prowadzącej do miejsca pobytu starszego zakonnika. Jednak dzięki rozmowie z nim usłyszał, gdzie się znajduje i ostatecznie udało mu się do niego dotrzec. Świadczy to o tym, że dojście do celu znajdującego się na końcu plątaniny korytarzy czasami może być trudne, ze względu na ewentualnośc zgubienia się.

Warto zauważyc, że labirynt w dziełach kultury to również miejsce, w którym dokonuje się bohaterskich czynów. Udowodnię to na przykładzie mitu o Minotaurze. Ofiarę dla syna Pazyfae zamkniętego w pułapce stworzonej przez Dedala przerwał dopiero Tezeusz, który dobrowolnie zgłosił się na daninę dla niego. Przed zabiciem poł byka, pół człowieka musiał odnaleźc właściwą drogę w tym skomplikowanym układzie korytarzy. Córka władcy Krety – Ariadna podarowała mu nic, dzięki której był w stanie wyjśc z powrotem na teren wyspy. Ta sytuacja pokazuje, że aby przejśc labirynt czasami jest potrzebna pomoc drugiej osoby.

Trzeba także pamiętac o tym, że życie człowieka również może być labiryntem. Przedstawię to na przykładzie obrazu Elżbiety Bieńko-Kownackiej pt. „Labirynt”. Szkic przedstawia zamyślonego starszego mężczyznę, który trzyma w ręku model ścianek uformowanych w labirynt. Do jego wejścia zbliża się postac, która jak można się domyślac zamierza go przejśc. Chrześcijanie mogą tego starszego człowieka utożsamiac z Bogiem, który przeprowadza po śmierci sąd ostateczny, z kolei labirynt można uznac za symbol ludzkiego życia, zaś postac wchodzącą do niego za człowieka dopiero rozpoczynającego tą krętą życiową wędrówkę. Głębiej analizując obraz można wysnuc wniosek, że każdy musi pokonac mniej lub bardziej krętą drogę, aby dotrzec do ostatecznego celu czyli śmierci.

Uważam, że powyższymi argumentami udało mi się udwodnic, dlaczego labirynt to kręta droga, którą trzeba pokonac, aby osiągnąc cel. Myślę, że przykłady, jakimi się posłużyłam potwierdzają słusznośc tezy. Przejście pląta niny korytarzy zarówno dla Adso jak i Tezeusza było wielkim wyzwaniem, jakiemu musieli podołac, aby osiągnac swoje zamierzenia. W przypadku zwykłego człowieka jest podobnie, aby zrealizowac swoje cele również musi pokonac mnóstwo trudności. Artyści stosując motyw labiryntu w swoich dziełach chcą, żeby oglądając ich wyobrażenia krętych dróg dostrzec je również w swoim życiu.