Jagna jest najpiękniejszą panna we wsi. Ma też spory posag, co czyni ją najlepszą partią grubego całych Lipcach. Młoda Jagienka jest bardzo kochliwą panną. Godzi się wyjść za Macieja Borynę. Ulega w tym względzie woli matki, której pochlebia spowinowacenie się z najbogatszym gospodarzem. Uważa, ze córce będzie dobrze, kiedy będzie gospodynią tek dużego majątku. Jednak pyta ją o zdanie, nie chcąc do niczego przymuszać ukochanej córki. Jagna nie jest pewna, czego chce, więc godzi się z decyzją matki. Zostaje więc wydana za dużo starszego mężczyznę, ojca Antka, który podobał jej się znacznie bardziej.

Jagna nie przestrzega norm narzucanych przez społeczność wiejską, obraza ich moralność, ale też budzi zazdrość. Nie ma sprzymierzeńca, wszyscy stają przeciwko niej, zdradzany mąż chce ja nawet podpalić, odrzucony kochanek ma jej za złe, że poślubiła jego ojca, żona Antka ma żal, że bałamuci jej męża, kobiety zazdroszczą jej urody a wszyscy bogactwa. Obraza moralności staje się ostateczną przyczyną i pretekstem samosądy nad nią.