Francois-Marie Arouet, w Polsce znany pod pseudonimem Wolter, przeszedł do historii, jako jeden z najciekawszych umysłów osiemnastowiecznej Europy. Głosił on nadrzędną rolę rozumu, nad poznaniem zmysłowym. Tylko umysł bowiem był niezawodny na nim tez opierać miały się wiedza i moralność. Był on wielkim krytykiem wszelkiej religii, występującym gwałtownie przeciwko Kościołowi Katolickiemu. Celem ludzkiego życia było dla niego naprawianie świata, w którym występowało zło. Stworzył zasadę według której, człowiek powinien żyć tak, by w chwili śmierci widział swoje życie słusznym, zaś innym czynić w sposób, którego i my byśmy od innych oczekiwali. Nie negował jednak istnienia Absolutu, pojmował go jednak w deistyczny sposób, czyli odmawiał mu ingerencji w sprawy ziemskie. Jest autorem ogromnej spuścizny literackiej, wielu dzieł filozoficznych, najpopularniejsze zaś są jego powiastki, jak np. "Kandyd".
Autorem innej równie ciekawej powiastki filozoficznej, zatytułowanej "Kubuś Fatalista i jego pan" był Denis Diderot. Był on również wydawcą słynnej "Encyklopedii", której grono współpracowników opowiadał o się za naturalizmem i powrotem do przyrody. Społeczeństwo było w tym ujęciu źródłem zła i cierpień.
Inny krytyk religii i wiary Jean- Jacques Rosseau, wsławił się powiedzeniem, że "Astronomię zrodziła przesądność, wymowę - ambicja, nienawiść, pochlebstwo; geometrię - skąpstwo, a wszystkie nauki, nie wyłączając etyki - pycha ludzka". Negował jakąkolwiek wartość nauki i zwracał się ku prawdom płynącym z obserwacji natury. Pisał również popularne wśród dam książki, jak np. "Emil", czy "Nowa Heloiza". Uważa się go za twórcę sentymentalizmu, w którym postulował zwrócenie się ku duszy i emocjom w niej zrodzonym.
Uważał, ze to nie normy prawne, lecz sumienie człowieka, jest go zdolne najlepiej prowadzić w życiu.
