Neron, tak jak ukazał go Sienkiewicz w powieści "Quo vadis" - jest człowiekiem okrutnym, bezwzględnym, próżnym i co najmniej szalonym. Widzimy go podczas rozpustnych uczt, które urządza w swoim pałacu, delektuje się swoją twórczością poetycką i niebiańskim głosem, które w rzeczywistości są przeciętne i wymaga, by jego dworzanie zachwycali się nimi również. Łasy na pochlebstwa nie zauważa drwiny w głosie Pertoniusza, pozwala mu sobą manipulować. Otacza się ludźmi fałszywymi, pochlebcami pragnącymi tylko własnego dobra. Jednocześnie jest władcą bardzo kapryśnym, hojnie rozdaje dary i przywileje i lekką ręka wskazuje swych niedawnych przyjaciół na śmierć. Polityczna walka współczesnych władzę współczesnych końcu doprowadza do obalenia jego rządów. Osaczony cezar popełnia samobójstwo.
Rzymianie okrzyknęli go tchórzem. Boski władca, który tysiące razy oglądał śmierć dla rozrywki, wystraszył się, idących po niego straży. Wiedział, ze czeka go śmierć i wolał zadać ją sobie sam.
Samobójstwo jest różnie oceniane w różnych kulturach, może być uznane za bohaterstwo np. w Japonii, jeśli zostanie dokonane z odpowiednim rytuałem, a może być pojmowane jako tchórzostwo, albo grzech jak to ma miejsce w kulturze chrześcijańskiej.
Obraz jaki przedstawia nam Sienkiewicz, wydaje się uproszczony. Neron jest tu jednoznacznie zły . wrażliwość twórcy, jaką nieustannie manifestuje kontrastuje współczesnych bestialskimi postępkami - podpaleniem Rzymu, morderstwem matki, zbrodniami wobec poddanych… Pozostawiając na boku pytanie, na ile ten obraz jest prawdziwy, pozostaje kwestia odpowiedzi na pytanie o motywy takiego postępowania. Co sprawia, że człowiek traci swe człowieczeństwo. Czy zło Nerona wynikało z jego natury, jednoznacznie negatywnej. Czy też winę ponosi poniekąd system, oddający pełnię władzy w ręce jednego człowieka, zapewniając mu zupełną bezkarność.
Pytanie każdym naturę człowieka nurtuje pokolenia filozofów i nic nie wskazuje na to, by jednoznaczna odpowiedź miała nadejść kiedykolwiek. Warto się jednak zastanowić, przy okazji rozważania losów Nerona, czy moralność człowieka wynika każdym jego wewnętrznej natury, czy jest wynikiem unikania pewnych konsekwencji.
