Barok na świecie przypada na wieki od XVI-XVIII. Nazwę barok kojarzono bardzo często z "epoka upadku" albo "epoką zdziczenia sztuki".
Ludność baroku dzieli się na dwie grupy. Pierwsza z nich to grupa której członkowie szukają spokoju wyciszenia, żyjących w zgodzie z rozsądkiem. Spokój daje im właśnie religia i kościół.
Dryga przeciwstawna grupa to inaczej grupa moralnego upadku. Ludzie z tej grupy nie znają umiaru. Żyją nie zważając na innych i panujące zasady.
Architektura barokowa forma i stylem nawiązuje do renesansu. Odnajdujemy bogate wzornictwo formy i ogromne ilości złota wykorzystywanego w architekturze, wszystko to prowadzi w pewnym stopniu do uczucia przesycenia i nadmiaru.
Malarstwo barokowe charakteryzuje się dynamicznym ujęciem tematu. Celem obrazu jest silne oddziaływanie na zamysły odbiorcy.
Ku upadkowi zmierza nauka, z wyjątkiem matematyki.
W sprawach politycznych jest również wiele zachwiań i zaburzeń. Prowadzone są liczne wojny.
Polscy pisarze barokowi to :
- Jan Andrzej Morsztyn
- Jan Chryzostom Pasek
- Mikołaj Sęp-Szarzynski
W ich utworach odnaleźć możemy słownictwo zaczerpnięte z języka włoskiego czyli tzw. makaronizmy.
