Na samym początku antyku greckiego były minojska (nazwa wzięła swój początek od imienia króla wyspy Kreta Minosa znanego z mitu o labiryncie) i mykeńska (od nazwy miasta Mykeny). Szacuje się, że lata 3000-1100 r. p. n. e to okres jej świetności, a lata 1600-1100 r. p.n.e. to okres końcowy, nazywany kulturą mykeńską.
W tym czasie zdecydowanie najważniejszym utworami są dzieła Homera "Iliada" i "Odyseja". Twórczość ślepego aoida przypadła na VIII w. p. e. Ciekawostką wartą zapamiętania jest to, że w początkowym okresie eposy były przekazywane ustnie a dopiero później zostały zapisane. Poetami, którzy zasługuj na najwyższe uznanie są: Tyrtajos (twórca patriotycznej i zagrzewającej do walki poezji, czyli poezji tyrtejskiej), Symonides z Keos (twórca epigramatu V i VI w. p. n. e), Safona z Lesobs (twórczyni erotyków pisanych strofą saficką) oraz Anakreont (twórca anakreontyku, poezji biesiadnej). Ten czas liryki trwał od VII do VI w. p. n. e. i wówczas ustaliły się wzory systemów wersyfikacyjnych i gatunków lirycznych. Okres dominacji tragedii zaś przypadł ma V w. p. n. e. To wtedy powstała tragedia grecka. Nazwiska wielkiej trojki tragików antycznych to: Ajschylos, Sofokles i Eurypides. W tamtym czasie rozwinęła się również komedia, której arcymistrzem był Arystofanes.
Pierwsi filozofowie (mędrcami), działający około VI w. p. n. e. Wśród nich wyróżniamy: Talesa z Miletu (VI w. p. n. e. filozof, matematyk i astronom), który jest twórcą znanego matematycznego twierdzenia Talesa; Pitagorasa (VI w. p. n. e. matematyka), który utworzył uczelnię trwającą przez wieki (uczniowie tego kierunku nosili nazwę pitagorejczyków; zaznaczyć tu trzeba, że nie chodziło wyłącznie o matematykę, ale o generalny status religijno - filozoficzny). Kolejnym filozofem "wczesnym" jest Heraklit z Efezu (słynne "panta rhei"- czyli "wszystko płynie"). Z kolei najwybitniejszym i najbardziej wpływowym filozofem wczesnego okresu filozofii greckiej był Sokrates, Atenczyk żyjący i nauczający na przełomie V i IV w. p. n. e., etyk i logik. Nie zostawił po sobie żadnego zapisu, ponieważ skoncentrowała się na przekazie ustnym. Był twórcą dialogu sokratycznego. Jego uczniem był Platon. Czas dominacji filozofii przypadł na okres III w. p. n. e., kiedy to wykształciły się postawy wszystkich współczesnych systemów myślowych, czyli stoicyzmu (Zenon z Kition), epikureizmu (Epikur), idealizmu (Sokrates, Platon), racjonalizmu (Arystoteles). To wówczas określono obowiązujące do dziś kanony piękna (dziś nazywane są klasycznymi, wówczas były nowe i odkrywcze). Również nauka, zwłaszcza w swoim ścisłym wymiarze, zrobiła ogromny krok do przodu (matematyka, astronomia i fizyka). W tym miejscu należałoby wymienić nazwiska Euklidesa, Archimedesa i Demokryta. Zarysowano wówczas zręby retoryki, czyli sztuki mówienia. W dobie antyku próbowano łączyć ze sobą piękno duchowe z pięknem cielesnym - uprawianie sporty u było jednym za warunków bycia cnotliwym człowiekiem. Śladem tamtego myślenia są Igrzyska Olimpijskie, które od ponad stu lat wzbudzają ducha walki fair play.
W starożytnym Rzymie kultura oparła się całości spuścizny po Grekach (religia, filozofia, literatura). Najwybitniejszymi twórcami literatury tamtego okresu byli Wergiliusz (epos) i Horacy (poezja). Kodeks prawy, który powstał w tamtym okresie, przetrwał do czasów nowożytnych. I jest postawią dzisiejszych kodeksów karnych.
W architekturze w czasach greckich dominowały style: dorycki, który charakteryzował się surowością i ciężarem oraz joński: bogaty misterny i paradny oraz koryncki: najpóźniejszy, wyróżnia się min kształtem głowicy sztuka rzymska monumentalizm - Koloseum, panteon, łuk Tytusa, łuk Konstantyna, termy Karakaii…
